தெய்வந் தெளிமின்! - கவிதை

ப தினோரு கூழாங்கற்களை

. அடுக்கிவைத்த உயரத்தில் இருந்தாள்

. அச்சிறுமி.

. சிவனின் மூன்றாம் கண்

. மெள்ளத் திறப்பதுபோல

. சிரிக்கிறாள் பிச்சை இடுபவரைப் பார்த்து.

. பாத்திரத்தின் விளிம்பில் வந்தமரும்

. வண்ணத்துப்பூச்சிக்காக

. கொஞ்ச நேரம் பிச்சை கேட்காமல் இருக்கிறாள்.

. அது பறந்துபோகும் வரை

. அவள் பறந்துகொள்கிறாள்.

. பறந்துபோனதும்

. சில்லறைகளை ஜேப்பில்

. நிரப்பிக்கொண்டு நடக்கத் தொடங்குகிறாள்.

. பட்டாம்பூச்சி விற்பவனிடம்

. சில்லறை எல்லாம் தந்து

. நிறைய வாங்கி நிரப்பிக்கொண்டு செல்கிறாள்.

. ஆறு மழைத்துளிகளை அடுக்கிவைத்த

. உயரத்தில் தவழும்

. தன் தங்கையிடம் எல்லா

. பட்டாம்பூச்சிகளையும் பறக்கவிட்டுக் காட்டுகிறாள்.

. அப்போது அங்கு பெய்யத் தொடங்கிய மழையில்

. அமைதிகொண்டன

. எல்லாம் எல்லாம்.