இந்தக் கவிதையில் ஸ்டிக்கர் ஒட்டப்படவில்லை

நா ன் வெள்ளத்தில் அடித்துச் செல்லப்பட்டவள்

. அரசாங்கத்தின் புள்ளிவிவரங்களில்

. இடம்பெறாத பிணம் எண் 202

. என் புதிய அடையாளம்

. கொடுமழைக்குத் தப்பிய கொன்றைமரக் கிளையில் கிடந்த

. என் நிஜப்பெயர் தாங்கிய வாக்காளர் அட்டையை

. ஆணைக்கிணங்க மெள்ளப் படகுகளில் வந்த

. சீருடைப் படைகள் மீட்டெடுத்தன

. பட்டத்துராணி முத்திரை ஒட்டப்பட்ட சோற்றுப்பொட்டலம் மற்றும் இத்யாதிகள்

. அதற்காக ஒதுக்கப்பட்டு புகைப்படங்களும் களம்கண்டன

. தெருப்பெருக்கெடுத்த கழிவுநீர் சுழியில் மிதந்த மஞ்சள் நிறக்

. குடும்ப அட்டை சரிபார்க்கப்பட்டு என்னை என் குடும்பத்தோடு இணைத்தனர்

. குப்பைமேடாய்ப்போன குடிசையையும் உடைமைகளையும்

. கொளுத்துவதற்கும் எரிபொருள் இல்லாமல் திண்டாடியிருந்த தாய்

. பள்ளிக்கூடத்தை முகாம் ஆக்கியிருந்ததால் என் வகுப்பிற்கு

. முதன்முறையாய் வருகை தந்திருந்த தந்தை

. சுடிதார் போட்டிருந்த ஒவ்வொரு முகத்தையும் திரும்பிப் பார்த்து

. என்னைத் தேடிக்கொண்டிருந்த தனயன்

. வெள்ளத்திற்கு நாங்கள் சாட்சியாகி

. எங்களுக்கு வெள்ளம் சாட்சியாகி

. நிவாரணத்திற்காக வரிசையில் நிற்கவைக்கப்பட்டோம்

. நீந்தத் தெரிந்த எங்கள் நாய்க்குட்டி வீரா மட்டும் கொள்ளைபோனதுபோல

. தூரத்தில் பறந்த ஹெலிகாப்டரை நோக்கி

. குரைத்துக்கொண்டிருந்தது.