<p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><strong><em>மு</em></strong></span><em>ன் அந்தியில் பேரலைகளைக் கண்டு வியந்த இத்தருணத்தில்<br /> முதல்முறை கைகளைப் பற்றிக்கொண்டதை நினைத்துக்கொள்கிறோம்.<br /> நதியின் குளிர்மை வானமெங்கும் விரவியிருப்பதை உணர்கிறோம்.</em></p>.<p><em><br /> கீச்சொலிகளின் சங்கமம் சிற்றோடையின் ரீங்காரத்தைக் கடத்துகின்றன.<br /> தூய மெல்லுடலின் கனிவு முன்பனியை மலர்த்தியது.<br /> மோனத் தகிப்பு நிலமெங்கும் புனைவதைத் தேகச் சூடு உணர்த்துகிறது.<br /> மேனியெங்கும் மேவிய விழி வருடல் ரோமங்களில் மீச்சிறு துளியை உதிர்க்கிறது.<br /> வார்த்தை தள்ளாடுகையில் தூவலாய் தெளிக்கிறது கதகதப்பான பசலை.<br /> சர்ப்பம் நிகர்த்த பெருமூச்சு நம்மிடையேயான இடைவெளியைச் சுக்குநூறாய் நொறுக்குகிறது.<br /> விரல் சேர்ப்பில் செவ்வந்தி தளர்ந்து இருள் போர்வையில் ஒடுங்குகிறது.<br /> இந்நாள்வரை துயின்ற மழையொலி சிலிர்த்து எழுகிறது<br /> பிழம்பின் பொறிகளென.<br /> இரவின் பேருரு <br /> தீண்டலற்ற<br /> தனிமையின் அகாலத்தை அசை போடுகிறது.</em></p>
