சொல்வனம்

கோவையைக் கடக்கும் எர்ணாகுளம் எக்ஸ்பிரஸ்

ப ழைய நகருக்கு வரும்போதெல்லாம் பழைய வாசனைகள் என்னைத் துரத்த ஆரம்பித்துவிடுகின்றன பழைய முகத்தைத் துடைத்தெடுத்து தற்போதைய முகத்தின்மேல் மாட்டிக்கொள்ளும் மனசு பழைய வாசனைகளை உறிஞ்ச ஆரம்பிக்கிறது

புதிதாய் மாறியிருக்கும் வீதிகள் புதிதாய் மாறியிருக்கும் வீடுகள் புதிதாய் மாறியிருக்கும் கட்டமைப்பு எல்லாமே பழையதாய் மாறுகிறது

இந்நகரை விட்டுப் பெயர்ந்துபோன நண்பர்களும் மெள்ளத் திரும்புகிறார்கள் அப்போதைய மொட்டைமாடி இணைப்புறாக்கள் பழைய நீலச்சுவரின் மேலமர்ந்து முத்தமிட்டுக்கொள்ள ஆரம்பிக்கின்றன

ஊருக்குப் போய்விட்டதாய்ச் சொல்லப்பட்ட டீ மாஸ்டர் அதே வழக்கமான புன்னகையோடு எங்களுக்கான தேநீர் தயாரிக்கிறார்

அந்த விளையாட்டு மைதானத்தில் இரண்டு சிக்ஸர்கள் பறக்கின்றன என்னிடமிருந்து கைதட்டல்கள் காது நிறைகின்றன

அம்மன் கோயில் பிராகாரத்தில் பழைய சலங்கையொலி சமீபிக்கிறது ஜீவனை மீட்டும் கண்கள் பழைய தீபத்தில் புதிய சுடரைப் பற்றவைக்கின்றது

நடந்த சாலைகளில் மிதக்கத்துவங்குகின்றன பழைய காலடித்தடங்கள்

கன்னத்தில் படிந்திருப்பது கண்ணீரா வியர்வையா வித்தியாசப்படுத்தத் தெரியாமல் அமர்ந்திருக்கிறேன்

கோவையைக் கடந்துகொண்டிருக்கிறது எர்ணாகுளம் எக்ஸ்பிரஸ்

-சௌவி

. காக்கைகளின் சமூகம்

அ டைமரங்களிலிருந்து பிரிந்து செல்லும் காகம் இருட்டைத் தலையில் தூக்கிக்கொண்டு திரும்புகிறது செழித்து வளர்ந்திருக்கும் துவரை செங்காட்டில் மேயும் ஆட்டு மந்தை இடையனின் தூக்கு வாளியில் கண்கள் பதித்துக் கடக்கும் காக்கையொன்று நெல் வயலில் மருந்து உணவருந்திச் செத்த எலியின் ஊன் துண்டத்துக்காகப் பறந்தலைந்தது ஒள்ளியப் பெண்டிர்கள் துணங்கை யாடி சென்ற ஒற்றையடிப்பாதை ஊருள் நுழையும் காகத்துக்குக் கூடு உள்ளதா உணவு நீர் பாதுகாப்பு இன்னும் தேவை குறித்து நகரத்தில் நினைக்க நேரமில்லை பஞ்சு இருக்கைகளே அழுத்திக் காயமாகும் அபாயத்தில் அவர்கள் கவலை காக்கைக் கதைகூட வழக்கொழிந்துபோனது எனக்கொரு காக்கைக் கதை தெரியும் அக்கதையில் அலகில் அணுகுண்டைத் தூக்கிப் பறந்தது.

- பூர்ணா ஏசுதாஸ்

. மழைவில்

வா னம் வரைய ஆசைப்பட்ட மகளுக்கு வண்ணங்கள் தொட்டெழுத வானவில்லைத் தருகிறது பகல் மழை.

- தி.சிவசங்கரி

சொல்வனம்

விகடன் விமர்சனக்குழு