சொல்வனம்

அரூப செவிகள்

கடந்து போவோர் பற்றிய அசூயை சிறிதும் இன்றி அவன் ராஜாங்கத்துப் பேரரசனாய் எதிர்ப்பார் எதிரே இல்லாமலேயே வாள்வீச்சுகளென வார்த்தைகளை வீசிக்கொண்டிருக்கிறான் மனம் பிறழ்ந்தவன். அப்போதெல்லாம் அரூபமாய் பெரிய செவிகளிரண்டை முளைக்க வைத்து மிரட்சியோடு அவன் எதிரில் தவறாமல் நிற்கிறது இப்பிரபஞ்சம்.

- எஸ்.ஜெயகாந்தி

. மழைக்கு மூடும் வாசல் கதவு

பெருமழை நாளின் இரவில் சூட்டுக் கொப்புளங்கள் பூத்து வெடித்து அடங்கிக் கலங்கிச் சேறாய் வீதியில் நகர்வதை தாழ்வாரத்தில் அமர்ந்து கண்டுகொண்டிருந்தாள் கிழவி.

ஒரு மின்னல் இறங்கி வீதியில் நதி பிரவாகிக்கும் பிரம்மையைத் தூவி மறைகிறது.

அடுத்தொரு பேரிடித் தொடர் செவி மூடாது உடல் நடுங்காது ஒழுகிச் சொட்டும் நீரை ஏந்துவதா விடுவதா எனத் தீர்மானம் செய்ய ஏதுவாய்.

வெட்டுகிறது ஒரு மின்னல் கொடி.

மழைக்கு மூடும் வாசல் கதவு அத்தெருவில் இன்னும் இல்லவே இல்லை.

- கோகுலா

. தனிமை

விரித்த விழிகளுடன் தெறித்த அருவாளுடன் பத்தடிக்கு அமர்ந்திருக்கிறார் அய்யனார்

இன்னதென்று அறிந்தோ அறியாமலோ கிச்சு கிச்சு மூட்டிக் கொண்டிருக்கிறது வழி மாறி மேலேறிய கட்டெறும்பு ஒன்று

கூச்சம் தாங்காமல் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தபடி வாய்விட்டு சிரிக்கத் தொடங்குகிறார் அய்யனார்

மெள்ள கை நழுவிய அருவாளைக் கண்டுகொள்ளாத கால நேரம் அது

காற்றோடு கலக்கத் துவங்குகிறது அரை நூற்றாண்டு தனிமை

அருவாள் இல்லாமல் சிரிக்கும் அய்யனாரை யாராவது கண்டால் கண்டும் காணாமல் கடந்துவிடுங்கள்..!

- கவிஜி

. பயணம்

கிராமத்தின் அதிகாலையைச் சுமந்தபடி பர்ஃப்யூம் மணக்கும் நகரத்தின் குகை வாயில் நுழைந்து கொண்டிருக்கிறேன் திரும்புவதற்கு கருக்கல் ஆகலாம் அல்லது முன்னிரவின் பிற்பாடு ஆகலாம் ஆக வேண்டிய காரியத்தின் மீது காட்டிலும் திரும்ப வேண்டியதன் மீதே கவனம் அதிகம் பெறுகிற இப்பயணம் வழக்கம்போல் பத்தோடு பதினொண்ணு.

- கோவிந்த் பகவான்

சொல்வனம்

Vikatan Correspondent