<p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><strong>கருணைமிக்க மாஸ்டர்</strong></span><br /> <br /> ``கம்பிக்குப் பின்னால் நீங்கள் இருக்கிறீர்கள்.<br /> வெளியே நாங்கள் இருக்கிறோம். சரிதானே?’’<br /> ``கம்பிகளுக்கு வெளியே நீங்கள் இருப்பதால்<br /> சரிதான் மாஸ்டர்!’’<br /> ``கம்பிகளின் எண்ணிக்கையை மாற்றக்கூடாது<br /> என்பது அறையப்பட்ட விதி.<br /> எண்ணிப்பார்த்துக்கொள்கிறீர்களா?’’<br /> ``ஆம் மாஸ்டர்.<br /> எண்ணுவதைக் கம்பிகளுடன் <br /> நிறுத்திக்கொள்கிறேன்.’’<br /> ``உங்களுக்கான விதிகள் மற்றும் <br /> தண்டனைகள்<br /> பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன.’’<br /> ``ஆம் மாஸ்டர். மரணமும் அந்தப் <br /> பட்டியலில் உள்ளது.’’<br /> ``நல்லது. இறுதியாக ஏதேனும் <br /> கருத்தைப் பதிவு செய்ய விரும்புகிறீர்களா?’’<br /> ``இல்லை மாஸ்டர். அதனால்தான்<br /> கம்பிகளுக்குப் பின்னால் இருக்கிறேன்.’’</p>.<p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><strong>அது எப்படியும் வெளிவந்துவிடுகிறது</strong></span><br /> <br /> இசைத்தட்டில் சுழலும் ஆணி<br /> ஒரு பாடல்வரியைப் பெயர்த்தெடுத்தது.<br /> அது எங்கும் கசியாமல்<br /> உள்ளங்கையில் பொத்திக் கடலில் விட்டீர்கள்.<br /> கொப்பளித்த கடல் அதைக் கரையில் துப்பியது.<br /> பின் கரைமணலுடன் அதை உள்வாங்கிக்கொண்டது.<br /> இப்போது அந்தப் பாடல்வரியை<br /> பலவண்ண மீனொன்று விழுங்கிவிட்டது.<br /> அதன் வயிற்றிலொரு சினைமீன்.<br /> மீன் வாய் திறந்து மூடும்போதெல்லாம்<br /> தண்ணீர் `கொபுக்' `கொபுக்' என்கிறது.<br /> ஒவ்வொரு கொபுக்கிலும் ஒரு ஸ்வரம்.</p>.<p><span style="color: rgb(0, 0, 255);"><strong>- சுகுணா திவாகர்; ஓவியம்: ரமணன்</strong></span></p>
<p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><strong>கருணைமிக்க மாஸ்டர்</strong></span><br /> <br /> ``கம்பிக்குப் பின்னால் நீங்கள் இருக்கிறீர்கள்.<br /> வெளியே நாங்கள் இருக்கிறோம். சரிதானே?’’<br /> ``கம்பிகளுக்கு வெளியே நீங்கள் இருப்பதால்<br /> சரிதான் மாஸ்டர்!’’<br /> ``கம்பிகளின் எண்ணிக்கையை மாற்றக்கூடாது<br /> என்பது அறையப்பட்ட விதி.<br /> எண்ணிப்பார்த்துக்கொள்கிறீர்களா?’’<br /> ``ஆம் மாஸ்டர்.<br /> எண்ணுவதைக் கம்பிகளுடன் <br /> நிறுத்திக்கொள்கிறேன்.’’<br /> ``உங்களுக்கான விதிகள் மற்றும் <br /> தண்டனைகள்<br /> பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன.’’<br /> ``ஆம் மாஸ்டர். மரணமும் அந்தப் <br /> பட்டியலில் உள்ளது.’’<br /> ``நல்லது. இறுதியாக ஏதேனும் <br /> கருத்தைப் பதிவு செய்ய விரும்புகிறீர்களா?’’<br /> ``இல்லை மாஸ்டர். அதனால்தான்<br /> கம்பிகளுக்குப் பின்னால் இருக்கிறேன்.’’</p>.<p><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><strong>அது எப்படியும் வெளிவந்துவிடுகிறது</strong></span><br /> <br /> இசைத்தட்டில் சுழலும் ஆணி<br /> ஒரு பாடல்வரியைப் பெயர்த்தெடுத்தது.<br /> அது எங்கும் கசியாமல்<br /> உள்ளங்கையில் பொத்திக் கடலில் விட்டீர்கள்.<br /> கொப்பளித்த கடல் அதைக் கரையில் துப்பியது.<br /> பின் கரைமணலுடன் அதை உள்வாங்கிக்கொண்டது.<br /> இப்போது அந்தப் பாடல்வரியை<br /> பலவண்ண மீனொன்று விழுங்கிவிட்டது.<br /> அதன் வயிற்றிலொரு சினைமீன்.<br /> மீன் வாய் திறந்து மூடும்போதெல்லாம்<br /> தண்ணீர் `கொபுக்' `கொபுக்' என்கிறது.<br /> ஒவ்வொரு கொபுக்கிலும் ஒரு ஸ்வரம்.</p>.<p><span style="color: rgb(0, 0, 255);"><strong>- சுகுணா திவாகர்; ஓவியம்: ரமணன்</strong></span></p>
