அதிகாலை நடைவண்டியும் சிட்டிகைக் காதலும்!

##~## . இ த்தனை தாமதமாகவா வருவது என ஊடினேன் - அவனோடு சேர்ந்து இரவும் - கை பிடித்துக் கெஞ்சுகிறது.

. சுடர் விளக்கிருக்கக் கூடாதுதான்; இரவும் இருக்க வேண்டாமென்றால் - நாணம் புரிந்த செவிலியாய் அவளை ஆரத் தழுவுகிறது இரவு.

. காதலின் வழியாக நடந்து வந்தவன்தான் ஆசையின் குதிரைப் பாய்ச்சலில் அவனை ஏற்றிவிடுவது நீதான் என்றேன். அதிகாலையில் ஒரு நடைவண்டியோடு காத்திருந்தது இரவு.

. கூந்தல் முடிக்கும் விரல் நுனியில் சிக்கிய ஓரிழையெனச் சுருட்டிப் போடத்தான் ஆசை அந்த ஊடலை. மணல் அருவி வெளித் தள்ளும் கரையான் புற்றைப் போல் அதுவோ நகக் கண்களெங்கும்!

. நீள் கனவுச் சிகையவிழ்த்து சோம்பல் முறிக்கும் அதிகாலையென அந்த நினைவு. நிலம் சுகிக்கும் வெற்றிலைச் சுவைத்தலென அக்கூடல். காமமென்பது தேகங்களின் சேர்க்கைதான். சிட்டிகைக் காதல் சேர்ந்தாலோ - நல்ல சாவும்கூட.

. சுனையைச் சூலுற்றிருக்கும் சுடுமணம் காதல் நமது. வார்த்தைகள் வேண்டாத பெருஞ்சுகத்தில் கைகோத்துப் பாலை கடப்போம் வா.

. கை மாற்றினாலும் கவனிக்காமல் பாசாங்கித்தாலும் பாலூட்டத்தான் வேண்டியதிருக்கிறது காதலுக்கு

. கால் விரல் நீவிச் சொடுக்கெடுக்கிறது காதல் அண்ணாந்து பார்த்தபடி காத்திருக்கிறது காமம்.

. தேடுதலின் சுகத்தில் முக்கி முக்கித் திளைக்கிறது காதல் ஒரே மூச்சில் முங்கிக் குளித்துக் கரையேறுகிறது காமம்.

அதிகாலை நடைவண்டியும் சிட்டிகைக் காதலும்!

Vikatan Correspondent