ஏதோ எதிர்காலம் என்பது ஊட்டி, சென்னைபோல் ஓர் இடம் என்பதுபோலப் பேசிவிட்டு, ஸைட்டர் அலட்சியமாக முகத்தை வைத்துக்கொண் டார். அதைவிட அலட்சியமாக ஃபிகரர்.

"என்னங்க சொல்றீங்க?" என்றேன் நடுக்கமுடன்.

"ஆறடி இளைஞனே, அவசரப்படாமல் கேள்" என்றார் ஸைட்டர். "நான் உனக்கு ஆறுதல் அளிப்பதைவிட, நீயே உன் ஆறுதலைத் தேடுவதுதான் சரியானது. உனது ஆறுதல் வார்த்தைகள் என்னுடைய அகராதியில் இருந்து எடுக்கப்பட்டால், அது நெடுநேரம் நிலைக்காது. வெறும் மெனு கார்டு பசியைப் போக்காது!"

"........................"

"என் சக்தியால், உன்னுடைய வாழ்க்கையைக் கணிப்பது பெரிய விஷயம் அல்ல; இப்போதைய உன் மனநிலையை அது பெரிய அளவு மாற்றிவிடாது. அதிக அளவு உனக்கு நம்பிக்கையும், நிம்மதியும் கிடைப்பது நீயே எதிர்காலத்துக்குச் சென்று, உன் வாழ்க்கையை ஒரு மூன்றாம் மனிதனைப்போல் பார்க்கும்போதுதான்" - சொல்லிவிட்டு ஆப்பிளைக் கடித்தார் ஸைட்டர்.

ஃபிகரர் தொடர்ந்தார், "தன் அபூர்வ சக்தியால், லீடர் உன்னை எதிர்காலத்துக்கு அனுப்புவார். எவ்வளவு காலம் எதிர்காலத்துள் புக வேண்டும் என்பதை நீயே தீர்மானிக்கலாம். இப்போதைய உன் நிகழ்காலப் பிரச்னைகள் அந்த எதிர்காலத்தில் இருக்கிறதா, இல்லையா என்பதை நீயே நேரில் அறியலாம். உன்னைக் கொன்று கொண்டு இருக்கும் இன்றைய பிரச்னைகளின் கதி என்ன, அவை பிரச்னைகளா இல்லை, மாறு வேடத்தில் வந்த நன்மைகளா என்பதை நீயே அறியலாம்."

"நாளைய செய்தித்தாளை, நாளைய காலண்டரை இன்றே நீ காணலாம். நாளைய தேர்வுக்கான கேள்விகள் இன்றே உன்னிடம் இருக்குமானால், நீமற்றவர் களை வெல்வது மிக எளிது! நீ - நீ மட்டுமே அறிந்த எதிர்கால ரகசியங்களுக்கு ஏற்ப, திரும்பி வந்து உன் நாளைய ஆட்டத்தில், உனக்குச் சாதகமாகக் காய்களை நகர்த்தலாம்" என்றார் ஸைட்டர். "சம்பவங்களின் போக்கைக்கூட மாற்றலாம். சீடரே, புரியவையும்."

சீடர் விளக்கினார், "நாளை என்கிற தவிர்க்க விரும்புகிற தினத்தில் இருந்து தப்பித்துச் செல்ல ஒரே வழி, நாளை மறுநாளை அடைவதுதான். இன்று வெள்ளிக்கிழமை. சனி தர இருக்கும் துன்பங்களில் இருந்து தப்பிக்க ஒரே வழி, நேராக ஞாயிற்றுக்கிழமைக்குத் தாவுவதுதான்!"

"........"

"சனிக்கிழமை என்ன நடந்தது என்று ஞாயிற்றுக்கிழமைக்குத் தெரிந்திருக்கும். இதனால், ரிலாக்ஸ்டாகத் திரும்பி வந்து, சனிக் கிழமையை நிம்மதியாக எதிர்கொள்ளலாம்."

சரிதான், இது ஏதோ டைம் மெஷின் விவகாரமோ?

"கால இயந்திரத்தில் என்னை அனுப்பப்போகிறீர்களா?"என்றேன் ஆர்வமுடன். போகிறோமோ, இல்லையோ பார்த்துவைக்கலாம்.

ஸைட்டர் தாடியை வருடியவாறு சிரித்தார். ஆஜானுபாகுவான உடல் குலுக்கத்துடன், "இல்லையப்பா. இது கூடுவிட்டுக் கூடு பாயும் கலையைச் சேர்ந்தது" என்றார்.

"----------"

"கூடுவிட்டுக் கூடு பாயும் வித்தையின் மூலம், உன் உடல் இங்கேயே இருக்க, உன் உயிர் அல்லது பிராணன் நீ விரும்பும் எதிர்காலத்தில் சஞ்சாரம் செய்து திரும்பும். முன்பே உடல் என்பது ரேமண்ட்ஸ், ஸீரோ வகையறாக் களைச் சேர்ந்தது எனக் குறிப்பிட் டேன். உடலை உதறிவிட்டு, உன் எதிர்காலச் சஞ்சாரம் முடிந்த வுடன் மீண்டும் அணிந்துகொள்ள வேண்டியதுதான்!"

"இது சாத்தியமா?" என்றேன் கலவரத்துடன்.

"உடம்பில் உயிரும், அதற்குக் கனவும், எதிர்காலமும் உள்ளவரை இது சாத்தியமே. ஆன்மிகத்தில் எல்லாமே சாத்தியம்" என்றார் லீடர். "அந்தக் கால விஞ்ஞானிகள் - அதாவது சித்தர்கள் - மருத்துவம், மெய்ஞானம், வானசாஸ்திரம் உள்ளிட்ட எல்லாத் துறைகளிலும் ஈடுபட்டனர். அவ்வழி வந்தநவீனச் சித்தனான நான் பல வருட ஆராய்ச்சிகளுக்குப் பிறகு கண்டு பிடித்த அற்புதம் இது!"

"---------"

"புராணங்களை எடுத்துக்கொள். எத்தனை மகான்கள் தங்கள்கூட்டி னைத் துறந்திருக்கிறார்கள்! சரஸ வாணியின் கேள்விக்குப் பதில் அளிக்க, சங்கரர் தன்உடலை நீங்கி இருக்கிறார். திருமூலர் மாடு களுக்கு ஆறுதல் அளிக்க உடலை விட்டு வெளியேறி இருக்கிறார். விக்ரமாதித்தன் கூடுவிட்டுக் கூடு பாய்ந்திருக்கிறான். அஷ்டமா சித்திகளில் பிராகாமியம் என்றால் நீ அறிவாயா?"

"நிறையப் பேர் என் மூலம்எதிர் காலம் சென்று, தங்கள் பிரச்னை களின் போக்கை முன்கூட்டியே அறிந்திருக்கிறார்கள். நீயும் அறிய லாம்... திரும்பி வந்து, உனக்கு நியாயமாகப்படுகிற கட்டணத்தைக் கொடு, போதும்."

"சீக்கிரம் முடிவைச் சொல். பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவதை விட்டு, உன்னுடன் பேசிப் பொழுதை வீணடித்துக்கொண்டு இருக்கிறோம்" என்றார் ஃபிகரர்.

நான் பீதியடைந்து "விட்ருங்க சார்... நான் ஓடிப்போயிடறேன்" என்றேன்.

"ஆனால், உன் பிரச்னைகளில் இருந்து எங்கே ஓடுவாய்? நாளை வினோத்தின் பழியை ஏற்றுக்கொள். உன் கடை மூடப் படுவதைப் பார். காதல் தோல்வியைப் பெறு. உன் நண்பன் குணாவின் மரணத்தைப் பார். கடைசியில் ஜோசப்பால் நீயும் இறந்து போ! லீடரே, இவன் வேஸ்ட். நான் பி.பெ. கடல் நீந்தப்போகிறேன்..." என்ற ஃபிகரர்,

"ஓவர் இருபது ஆட்டமாய் வாழ்வு

ஃபீவர்கூட கேட்டிடும் நம்மைக் காவு

எவர் தடுப்பினும் வரும் மூப்பு - தைரியத்தை

கவர் செய்தால் லைஃபே டாப்பு!" என்று முடித்தார்.

"லீடர், என் பாடல்களைப் புஸ்தகமாபோடட் டுமா?"

"வ்யாக்ரம் நைவ ச நைவ ச; அகாபுத்ரம் பலிம் தத்யாத் தேவோ துர் பல காத..." என்றார் ஸைட்டர்."

புலிகளும் சிறுத்தைகளும் பிரியாணிக்காகக் கொல்லப்படுவது இல்லை. சிங்கம்-65 எங்கும் கிடைப்பது இல்லை. பலவீனமான ஆடுகள்தான் டைனிங் டேபிளுக்கு வருகின்றன. வீரர்கள்தான் வெற்றி நங்கையின் படுக்கையறைக்குச் செல்ல முடியும். கோழைகள் அவளை ஸைட் அடிப் பதோடு திருப்தி அடைய வேண்டியதுதான். நீ தைரியமாக முடிவெடுப்பாய் என நம்புகிறேன்!"

எனது இன்றைய, நாளைய தினங்களை யோசித்தேன். எப்படிப் பார்த்தாலும், தப்பிக்க வழியற்று இருக்கிறேன். எப்படியும் ஜோசப்பால் நாளை இறக்கத்தான் போகிறேன். முடிந்த அளவு இந்த இரவல் வாழ்க்கையை வாழ்ந்து தீர்த்தால் என்ன? எனது வாழ்க்கையைச் சற்று நகர்த்திப் பார்த்தால் என்ன?

"இப்போது மணி, இரவு 10. நீ எதிர்காலத்தில் சஞ்சரித்துவிட்டு, அதிகாலை 6 மணிக்குள் திரும்பிவிடலாம்!"

கண்களை மூடிப் படுத்திருந்தேன். குளித்த உடலில் இருந்து நீர் லேசாகச் சொட்ட, இடுப்பில் சிறு துண்டு. வேர் ஒன்றை மெல்லக் கொடுத்தார்கள். ஸைட்டர் அருகில் அமர்ந்து எதையோ முணுமுணுக்க, ஃபிகரர் அவருக்கு உதவியாக ஓடிக்கொண்டு இருந்தார். "உயிருக்கோ, உடம்புக்கோ ஓர் ஆபத்தும் வராதே?"

"எத்தனை தடவை சொல்லியாயிற்று! உன் உயிருக்கு ஆபத்து வராது. உன் உடல் இங்கே சிரத்தையுடன் பாதுகாக்கப்படும்."

"வலிக்குமா லீடர்?"

ஸைட்டர் சிரித்தார். "உடலில் இருந்து இயல்பாக வெளியேறுபவை பரவசத்தையே தரும். மல ஜல வெளியேற்றம்போல, சூக்கும உடலின் வெளியேற்றமும் அப்படியே!"

"பிறகு என்னங்க நடக்கும்?"

"மெள்ள நீ உடலில் இருந்து விடுபட, உன் சூக்கும உடல் நீ விரும்பும் எதிர்காலத்தை அடையும். கனவில் பயணிப்பதுபோல் உணர்வாய். அரூபமாக மிதந்தவாறே அங்கு நடப்பவற்றைக் காண்பாய். நீ அவற்றில் பங்கு பெறவோ, உன் இருப்பை உணர்த்தவோ முடியாதே தவிர, அனைத்தையும் காண்பாய்; கேட்பாய்,நிகழ்ச்சி களை உள்வாங்கிக்கொள்வாய்!"

"பிறகு?"

"காலை 6 மணிக்கு என் மந்திர சக்தியால் உன் சூக்கும உடல் இழுக்கப்பட்டு உன் உடலை அடையும். ஒருவேளை, 6 மணிக்கு முன்னதாகவே நீ திரும்பவேண் டும் என்றால், ஒரு மந்திரம் உபதேசிப்பேன். அதை மூன்று முறை உச்சரித்தால் போதும், நீ உன் உடலை அடைவாய்" என்றார் ஸைட்டர். உபதேசித்தார். "இதைவிட ஒருத்தனால எப்படிப்பா உதவ முடியும்?"

"நாளை காலை 6 மணிக்கு வந்துரலாம்ல?"

"ஷ்யூர். 5.59-க்கு வந்துவிடுவாய். அப்புறம் நாளைய தினத்தில் நீ அடிப்பது எல்லாமே சிக்ஸர்கள்!"

"சீக்கிரம் எதிர்காலத்தை எட்டிப்பார்த்துட்டு, காலை 6 மணிக்குத் திரும்பி, பொழப்பப் பாருப்பா" என்றார் ஃபிகரர்.

"எவ்வளவு காலம் முன்னோக்கிப் போகணும்? அதுக்குத் தகுந்த மாதிரி குளிகை தயார் பண்ணணும்; மந்திரம் உச்சரிக்கணும்."

எவ்வளவு காலம் தாண்டலாம்? நாளை மறுநாள்? வேண்டாம், அதற்குள் என்ன பெரிய மாறுதல் இருக்கப் போகிறது? ஒரு வருடம்... இன்று இருக்கும் அதே வாழ்க்கையைப் பார்க்க நேர்ந்தால், நான் நொந்து விடுவேன். ம்... ராமாயணத்தில் முக்கியப் பங்கு வகித்த காலம்! அதுதான் சரி. இந்த இடைவெளியில் மனிதனின் பழைய செல்கள் அழிந்து, புதிய செல்கள் பிறந்து, அவனே புதிய மனோபாவத்துடன், புதிய பிறவியை உணர்ந்திருப்பான். எல்லாமே மாறி இருக்கும்!

"14 வருடங்கள் தாண்டிச் செல்ல விரும்புகிறேன்!" என்றேன்.