லேட் !

இரண்டே மாதத்தில், ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான மரங்களை ஊர் முழுக்க நட்டு, பராமரிக்கும் கல்லூரி மாணவன் சிவராமனுக்கு அன்று பாராட்டு விழா. அரசு கலை அரங்கில் ஏற்பாடுகள் தடபுடலாக இருந்தது. "புரோகிராம் முழுசையும் ஆரம்பத்துலேந்து படம் பிடிச்சுட்டு வாய்யா... காலேஜ்லே எல்லாருக்கும் போட்டுக் காட்டலாம்!'' என்று பிரின்ஸிபால் சொல்லி அனுப்ப, பரபரப்பாக கிளம்பியவனுக்கு ஆரம்பமே தடங்கல். செருப்பு அறுந்துவிட்டது!

'நிகழ்ச்சி ஆரம்பிக்கறதுக்குள்ளே போயிடணுமே...' என்று பதறியது மனசு. இன்னும் சில அடி தூரத்தில் விழா நடக்கும் வளாகம்... ஓட்டமும் நடையுமாக விரைந்து வளாகத்தை நெருங்கியபோது, முக்கியஸ்தர்கள் எல்லோரும் வாசலிலேயே இருந்தார்கள். என்னவாக இருக்கும் என யோசித்தபடியே... கிட்டே நெருங்கியவனை, "வாங்க தம்பி, என்ன இப்படி லேட் பண்ணிட்டீங்க... சீக்கிரம் வாங்க!'' என்றபடி உள்ளே அழைத்துச் சென்றார்கள் சிவராமனை.

விபத்து

எல்லோரும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது அது நடந்தது! சற்று முன் அத்தனைபேர் முன்னிலையில் மேலெழும்பிய அந்த விமானம் அதன் பாதையிலிருந்து விலகி, தாறுமாறாகப் போனது. பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் எல்லோரும் பதற்றத்தில் கத்த

ஆரம்பித்தார்கள். விமானம் தன் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை என்பதை உணர்ந்த ராஜேஷ் பைலட், விமானம் கீழே விழுந்து நொறுங்காதபடி எப்படியாவது தரையிறக்கும் செயலில் ஈடுபட, விமானம் முழுவதுமாக கண்ட்ரோல் விட்டுப் போயிருந்தது. விமானங்கள் சீறிக் கிளம்பு வதையும் பறந்து செல்வதையும் வேடிக்கை பார்க்க வந்த கூட்டம், இந்த காட்சியைப் பார்த்து, அடுத்து என்ன நடக்கப் போகிறதோ என பதற்றத்துடன் நின்றிருந்தது.

ராஜேஷ் எவ்வளவோ போராடியும் எந்த பிரயோஜனமும் இல்லாமல், அந்த விமானம் கீழே விழுந்து நொறுங்கியது. அந்த பகுதி முழுவதும் கூட்டம் சூழ்ந்துவிட்டது. விமானத்தின் உடைந்த பாகங்கள், தரையெங்கும் சிதறிக் கிடந்தன.

"சரி விடு... வேற ஒண்ணு புதுசா வாங்கிக்கலாம்...'' என்று அப்பா சமாதானம் செய்ய, உடைந்து கிடந்த தன் ரிமோட் விமானத்தை பார்த்தபடி நடந்தான் ராஜேஷ் பைலட்.

மாற்றம் !

டைரக்டர் கோபமாக இருந்தார். "மசாலாவே இருக்கக் கூடாதுன்னா எப்படியா ஓடும்? கொஞ்சமா இருக்கட்டும்யா... அப்புறம் மியூஸிக் ரொம்ப தடால் புடால்னு இருக்கு... கம்மி பண்ணணும். மைல்டா இருந்தாலே போதும். இந்த வயசான ஆயாக்களை எல்லாம் எதுக்கு போடறீங்க? எல்லாரும் யங்கா இருக்கட்டும்.'' என ஆட்களுக்கு கட்டளையிட்டார். பி.ஏ, கம்மிய குரலில் மேனேஜரிடம் சொன்னார், "இந்த ஓட்டலை எப்படியாவது தூக்கி நிறுத்தணும்னு நம்ம மேனேஜிங் டைரக்டர் நினைக்கறாரு... ஒழுங்கா செஞ்சு முடிச்சு வேலைய காப்பாத்திக்கோ பெருசு!''

இனிப்பு !

அன்று பள்ளிக்கூடம் சீக்கிரமே விட்டு விட்டார்கள். மகாலிங்கம் ஓ... வெனக் கூச்சல் போட்டுக் கொண்டே வீட்டுக்குள் ஓடினான். வீட்டில் யாரும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. அம்மா பக்கத்து வீட்டுக்கு போயிருப்பாள் என நினைத்தபடி, முகம் கழுவ குளியலறை நோக்கி நடந்தான். சமையலறைக்குள் ஏதோ சத்தம் கேட்கவே... ஜன்னல் வழியே எட்டிப் பார்த்தான். உள்ளே வாய் நிறைய சர்க்கரையும், கையில் சர்க்கரை டப்பாவுமாக சீனு.

மகாலிங்கம் திரும்ப நினைத்தபோது, "டேய்... அம்மா கிட்ட சொல்லிடாதடா. உன்னோட ஹோம்வொர்க்கை எழுதிக் கொடுக்கிறேன்'' என்று கெஞ்ச, சமையலறைக்குள் சென்றான் மகாலிங்கம். சீனு அருகே சென்று, "அம்மா நம்ம நல்லதுக்குத்தானே சொல்றா.'' என்றான்.
அதற்குள், "மகா'' என்று அம்மா குரல் கொடுத்துக் கொண்டே வரும் சத்தம் கேட்டது. "அங்கே என்ன செய்யறீங்க?'' என்று கேட்டாள்.
"ஒண்ணுமில்லைம்மா சர்க்கரை டப்பால நிறைய எறும்பு... நாங்க விரட்டிட்டு இருக்கோம்'' என்று சமாளித்தான் மகாலிங்கம்.
தன் மகளிடம் காட்டிக்கொடுக்காத பேரன் மகாலிங்கத்தை அன்புடன் அணைத்துக் கொண்டார், சர்க்கரை நோயாளியான சீனு.

-கே.கணேசன்

இடம் !

நாட்டுக்காக உழைத்த தலைவருடைய சிலையை, எங்கே வைப்பது என்பதில் பெரும் பிரச்னை உண்டானது. சிலை மிக அழகாக வடிக்கப்பட்டு தயாராகிவிட்டது. கட்சிக்காரர்கள் எல்லோரும் வந்து பிரமாதம் என்று சொல்லிவிட்டார்கள். சிலைத் திறப்புத் தேதியும் கூட தீர்மானித்துவிட்டார்கள். ஆனால், இன்னும் சிலையை எங்கே வைப்பது என்பதை தீர்மானிக்காததால், ரொம்பவே குழப்பம் நிலவியது.
கடைசியாக சிற்பியின் மனைவி, "என்னங்க, சிலை திறக்கற வேலை இன்னும் ரெண்டு நாள்லே ஆரம்பிச்சுடப் போவுது. அதுவரைக்கும்தானே... நாம படுக்கிற கட்டிலை பிரிச்சு வெச்சுட்டு, அந்த இடத்திலே சிலையை வெச்சிடலாங்க!'' என்றாள். சிலையை வைக்க இடம் கிடைத்த திருப்தி சிற்பியின் கண்களில் தெரிந்தது.