மாதுமை கவிதைகள்

மாதுமை கவிதைகள்! . .

. மாதுமை சிவசுப்ரமணியம்

ஈழப் போர்ச் சூழலின் அவலங்களையும் புலம்பெயர் வாழ்வையும் புதுமையான அவதானிப்புகளுடன் பெண்மொழியில் பேசுபவர் மாதுமை. கனவுகளும் கலவரங்களும் நிறைந்திருக்கிறது இவரது கவிதைகளில். ‘தூரத்துக் கோடை இரவுகள்’ என்ற சிறுகதைத் தொகுப்பு வெளியாகியுள்ளது. இலங்கையில் திரிகோணமலையைச் சேர்ந்த மாதுமை, தற்போது ஸ்விட்சர்லாந்தில் எம்.ஏ. படித்து வருகிறார்!

ஜ ன்னலோர இருக்கைக்கான சண்டையில் ஆரம்பமாகும். பயணம்.

உடைத்து கொறிக்கும் கச்சான் துகள்கள் வண்டியெங்கும் சிதறும்.

தரிப்பிடம் எங்கிலும் சுத்தமான கழிப்பறை தேடி கால்கள் ஓடும்.

வெங்காயப்பாத்தி கூரையில்லா பள்ளிக்கூடம் உடைந்த கல்வீட்டுடன் ஒட்டிய ஓலைக்குடிசை மிதிவெடி அபாயப் பலகையுடனான வயல்காணி என்னவெல்லாமோ கடக்கும் சலனப்படுத்தாமல். எந்த இருக்கையாகிலும் அமர்கின்ற குப்பைத்தொட்டியில் மட்டுமே குப்பை போட்டுப் பழகிய சுத்தம் மறக்காத கழிப்பறை மட்டுமே கண்ட நாய்க்குட்டிக்கு அடிபட்டாலே அச்சச்சோ சொல்லிப் பழகிய சுவிஸ் சிட்டிசனாய் ஒருமுறை தாய் நாட்டின் விடுமுறைப் பயணத்தில்!

அவளுக்கான ஆடையன்று நெய்யப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது இறுதியென்று தெரியாமலே. நானும் விளக்கு தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தேன். என் கூரிய விழிகளும் நடுங்காத கைகளும் ஊசியில் நூல் கோப்பதற்கு அடிக்கடி தேவைப்பட்டன. பேரமைதியுடன் அவள் ஆடை உருவாகிக்கொண்டிருந்தது. எங்கோ நாயன்று ஊளையிட்டது. இறுதி வேலைப்பாடுகளையும் உள்வாங்கி முடித்திருந்தது

.

ஆடை. நடுச்சாமம் கடந்த பின்னும் விடியலுக்கு நீண்ட நேரமெடுத்தது வழமையைவிட அணிவது மட்டுமே எஞ்சியிருந்தபோது அவள் சிரிப்பு உறைந்து சிவப்பாயிருந்தது!

குடித்து மிச்சமிருந்து புளித்துத் திரண்டிருந்த அரைக் கோப்பைப் பால். படித்தும் படிக்காததுமாய் பரப்பிக் கிடந்த பத்திரிகைகள். உடைந்த பிஸ்கட் பாக்கெட்டுகள். சப்பாத சுவிங்கங்கள் புதிதாய் பின்னப்பட்டிருந்த சிலந்தி வலைகள். தண்ணீர் காணாத ஒற்றை ரோஜா செடி. என்பனவாய்

வயதுக்கு வந்த நாள் முதல் நான் சேமித்த பொறுமைகளைச் சோதிக்க வீடு முழுக்க இறைந்து கிடந்தன உன் ஆண்மையும் அகங்காரங்களும் என் நோய்வாய்ப்பட்ட ஒரு வாரத்தில் பறவைகளுக்குத்தான் சிறகுகள் வேலைக்கார பெண்டாட்டிகளுக்கு ஏது அவை?

ஆனாலும் - இன்னும் இருக்கிறது ஆகாயம் விரிந்து பரந்து என் ஆகாயம் மட்டும்!

மாதுமை கவிதைகள்

விகடன் விமர்சனக்குழு