கதை - வசனகர்த்தா - டைரக்டரான ஏ.எஸ்.பிரகாசம், டாக்டர் பட்டம் பெறுவதற்காகத் திரைப்படக் கலையைப் பற்றி ஓர் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை எழுதி வருகிறார். அதிலிருந்து சில கருத்துக்களை அவரே இங்கே தொகுத்துத் தந்திருக்கிறார்.
நல்ல கதையின் லட்சணம்:
எல்லாச் சிறந்த கதையின் பாத்திரங்களும் ஏதாவது ஓர் ஆசையிலேயே ஏங்கி நடக்கும். அந்த ஆசையை அடைவதற்கு இடைஞ்சலாக அந்தப் பாத்திரங்கள் ஏதாவது ஓர் ஆபத்தை எதிர்கொள்ளும். அதை அந்தப் பாத்திரங்கள் எப்படித் தாண்டப் போகின்றன என்று பார்வையாளர் நெஞ்சம் ஆர்வப் படும். இப்படி, ஆசையையும் ஆபத்தையும் பார்வையாளர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டும் வகையில் சொல்வதே சிறந்த திரைக்கதை.
ஆசையின் வேகம் ஒரு திரைக்கதையின் ரத்த ஓட்டம்; ஆபத்து, அதன் இதயத் துடிப்பு!
ஒரு நல்ல கதை எழுத வேண்டும். எப்படி?
'யார், எதற்காக ஆசைப்படுகிறார் கள்? அது நிறைவேற என்ன தடை?'
சிந்தித்து விடை கண்டால், ஒரு நல்ல கதை சிக்கிக் கொள்ளும்.
முடியப் போகும் கணவன், தன் மனைவியை அவளது காதலனோடு சேர்த்து வைக்க ஆசைப்படுகிறான். கணவனின் கதை முடிந்தால், அதோடு தன் கதையையும் முடித்துக் கொள்வேன் என்கிறாள் மனைவி. அதைவிடத் தியாக மனம் கொண்ட அந்தக் காதலனின் மரணம் கணவ னின் ஆசைக்குத் தடையாக முடிகி றது. நெஞ்சுருக்கும் 'நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்' கதை இது.
கதைக்கு எந்த விஷயத்தை அடிப் படையாகக் (premise) கொள்ளலாம் என்று தெரிந்து கொள்வதே திரைக் கதைச் சிந்தனையின் தொடக்கம்.
அடிப்படை விஷயம் என்பது கதையின் கருத்தோ (theme), கதைச் சுருக்கமோ (outline) அல்ல; பொது வாக கதை என்ன பொருள் பற்றிப் பேசப் போகிறது என்பதே!
குடும்ப பாரத்தில் விலை போகும் பெண், 'அரங்கேற்ற'த்தின் அடிப்படை விஷயம்; படித்த இளைஞர் படும் பாடு, 'வறுமையின் நிறம் சிவப்'பில் அடிப்படை விஷயம்.
அடிப்படை விஷயம், ஆர்வத் தைத் தூண்டும் கதை நிகழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டுமா?
அவசியம் இல்லை. அது ஒரு சாதாரண பிரச்னையாகவும் இருக்கலாம். அதை எப்படிச் சுவையான கதையாக்குவது?
'இப்படி இருந்தால் என்ன?' என்ற கேள்வியில் கிடைக்கும் கதையை, நான்கு உரைகல்லில் உரசிப் பார்க்க வேண்டும்.
முதல் உரைகல், புதுமை (freshness). கேள்விக்குக் கிடைக்கும் பதில், அதற்கு முன் கேளாத கோணத்தில் இருந்தால் தான் ஆர்வத்தைக் கவரும்.
காதலர்களை, ''இனிமேல் நீங்கள் இருவரும் சந்திக்கக் கூடாது'' என்று அவர்களின் பெற்றோர் பிரித்துவிடு கிறார்கள் என்றால், அது புளித்துப் போனது. அதுவே, ''ஒரு வருஷம் ஒருவரை ஒருவர் பார்க்காமல் பிரிந் திருந்தால், நீங்கள் நிரந்தரமாகச் சேர்ந்திருக்கச் சம்மதிக்கிறோம்'' (மரோ சரித்ரா) என்றால், அது புதுமை.
இரண்டாவது கல், பொருத்தம் (relevance). புதுமையாகச் சொல்லும் ஆர்வத்தில், பொருந்தாததைச் சொல்லிவிடக்கூடாது.
விதவை மணம் தமிழ்த் திரைக் குப் புதிதல்ல. ஆனால், கணவன் தான் உயிரோடு இருக்கும்போதே, தன் மனைவியை மாற்றானுக்கு மணம் முடிக்க நினைக்கிறான். பொருந்தாத மணம் என்று பார்வை யாளர்களை முகம் சுளிக்க வைக்கா மல், கண்ணீரோடு சம்மதம் சொல்ல வைக்கிறது 'சாரதா' திரைக்கதை. காரணம், அன்பு மனைவிக்குச் சுகம் தரமுடியாத அளவுக்கு ஆண்மை இழந்துவிட்டான் நாயகன் என்ற சிந்தனை புதுமை; பொருத்தமானதும் கூட!
| 
