அவள் வாசகி: லாக் டெளன் சொர்க்கம் !

பள்ளி, கல்லூரி நாள்களைப் பற்றி நாங்கள் பேச ஆரம்பித்தால் தூங்க நள்ளிரவாகிறது. ஒருவர் உப்புமா கிளற, மற்றொருவர் கிரைண்டர் கழுவ, இன்னொருவர் பாத்ரூம் சுத்தம் செய்ய, தண்ணீர்க்குடம் எடுத்துவைக்க, துணி உலர்த்த, தோட்டம் பெருக்க... இப்படி விக்ரமன் படத்தில் வருவதுபோல அப்பாவில் ஆரம்பித்து நான் வரை அனைத்து வேலைகளையும் ஒன்றாகப் பகிர்ந்துசெய்கிறோம். மிக முக்கியமாக, எல்லா வேளையும் ஒன்றாக அமர்ந்து உணவை உண்கிறோம். ஆண்கள் பிரமாதமாகச் சமைப்பார்கள் என்பதை நான் கண்டு உணர்ந்த காலம் இது.

அண்ணன்களோடு பிறந்த தங்கைகளாக இருந்தால் அண்ணன் ஊட்டிவிட்டு பழைய சோறும் மோர் மிளகாயும் சாப்பிட்டு இருக்கிறீர்களா... அந்த தேவாமிர்த உணவை என் அண்ணன் ஊட்டிவிட சாப்பிட்டேன். மனதும் வயிறும் குளிர்ந்து போய்விட்டது.

லாக் டெளன் நாள்களில்தான் பாசத்தின் வலிமை, நளபாகத்தின் ருசியை உணர்ந்தேன்.ஒவ்வொரு கஷ்டமும் நமக்கு லாபத்தை தந்து விட்டுச் செல்லும் என்பதைப் பெரியவர்கள் சொல்லக் கேட்டிருக்கிறேன். இப்போது அதை அணு அணுவாக உணர்கிறேன்!

ஸ்வேதா, வளவனூர்