19 ஆண்டுகளாக பரிதவிக்கும் அப்பாவி விவசாயிகள் ....

அரசு, கையகப்படுத்திய நிலத்துக்கு நியாயமாகக் கொடுக்க வேண்டிய இழப்பீட்டுத் தொகையைத் தராமல் இழுத்தடிப்பதால், வாழ்வாதாரத்தைத் தொலைத்துவிட்டு பல ஆண்டுகளாக கோர்ட்டுக்கும் வீட்டுக்கும் அலைந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த சுமார் ஆயிரம் அப்பாவி விவசாயிகள்.

1991-ம் ஆண்டு விமானப்படைத்தளம் அமைப்பதற்காக தஞ்சாவூர் அருகே ராவுசாப்பட்டி, ஏழுப்பட்டி, தாளம்பட்டி, மாப்பிளைநாயக்கன்பட்டி, நாஞ்சிக்கோட்டை உள்ளிட்ட பத்து கிராமங்களில் சுமார் 1,500 ஏக்கர் நிலத்தைக் கையகப்படுத்தி, மத்தியப் பாதுகாப்புத் துறையிடம் ஒப்படைத்தது மாவட்ட நிர்வாகம். இழப்பீட்டுத் தொகையாக மிகச்சொற்பமே வழங்கப்பட்டதால், பிழைக்க வழியின்றி பத்தொன்பது வருடங்களாகப் போராட்டத்தையே தங்களின் வாழ்க்கை ஆக்கிக் கொண்டுவிட்டனர் இந்த விவசாயிகள்!

இதுபற்றி நம்மிடம் பேசிய ராவுசாப்பட்டியைச் சேர்ந்த குணசேகரன், "வருவாய்த்துறை அதிகாரிங்க நிலத்தைக் கேட்டு வந்தப்பவே, 'அதை வெச்சுத்தான் பொழைச்சுக்கிட்டுருக்கோம். அதையும் கொடுத்துட்டு என்ன பண்றது?'னு கேட்டோம். 'அரசாங்கம் கேட்டா, கொடுத்துதான் ஆகணும். அதுக்குப் பதிலா இழப்பீட்டுத் தொகை கொடுப்போம்'னு சொல்லி, கட்டாயமா கையகப்படுத்திட்டாங்க. அப்ப, ஒரு ஏக்கர் நிலம் ஒண்ணேகால் லட்சம் ரூபாயில இருந்து ரெண்டு லட்ச ரூபாய் வரைக்கும் போய்க்கிட்டிருந்துச்சு. 'சரி, பணம் வரும்ல, அதை வெச்சு வேற இடத்துல நிலம் வாங்கிப் பிழைச்சுக்கலாம்னு மனசைத் தேத்திக்கிட்டோம். ஆனா, ஏக்கருக்கு ஐயாயிரம் ரூபாயிலிருந்து, பன்னிரண்டாயிரம் ரூபாய் வரைக்கும்தான் இழப்பீடுனு சொல்லி, எங்க வாழ்க்கையில மண்ணை அள்ளிப் போட்டுட்டாங்க.

'ஆட்சேபணையோடு பெற்றுக்கொள்கிறோம்'னு எழுதிக் கொடுத்துட்டு, அந்தத் தொகையை வாங்கிக்கிட்ட நாங்க, கோர்ட்ல கேஸ் போட்டோம். சுப்ரீம் கோர்ட் வரை போனதுல, 'ஒரு ஏக்கருக்கு ஒரு லட்ச ரூபாய் அளவுக்கு இழப்பீடு கொடுக்கணும்Õனு 2005-ம் வருஷம் தீர்ப்பு கொடுத்தாங்க. ஆனா, கொஞ்ச பேருக்கு மட்டும் கொடுத்துட்டு, கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் பேருக்கு அல்வா கொடுத்துட்டாங்க. எங்களுக்காக தஞ்சாவூர் வக்கீல் ராஜேந்திரன்தான் சளைக்காம முயற்சி எடுத்துக்கிட்டிருக்கிறார்'' என்றார் பொங்கி வந்த வேதனையையும் சேர்த்தே வெளிப்படுத்தியவராக.

அடுத்து நம்மிடம் பேசிய மாப்பிளைநாயக்கன்பட்டியைச் சேர்ந்த ராமலிங்கத்தின் கதை கண்ணீரை வரவழைத்தது. "எனக்கு ஒன்பது ஏக்கர் நிலம் இருந்துச்சு. எள்ளு, கடலை, சோளம்னு வருசத்துக்கு இருபதாயிரம் ரூபா வரைக்கும் சம்பாதிச்சுக்கிட்டு இருந்தோம். நிலம் போனதும், வாழ்க்கையே இருண்டு போச்சு. கிட்னியில பிரச்னைனு ஆபரேஷன் செஞ்சதால எந்த வேலைக்கும் போக முடியல. எட்டாவது படிச்சிக்கிட்டு இருந்த என் பையன், இப்ப சித்தாள் வேலைக்குப் போயிதான் எங்களக் காப்பாத்திக்கிட்டு இருக்கான்'' என்று கண் கலங்கினார் ராமலிங்கம்.

அதே ஊரைச் சேர்ந்த செபஸ்தியர், "அஞ்சு ஏக்கர் நிலத்தைப் பறி கொடுத்துட்டேன். இன்னிக்கு இருந்தா... கோடிக் கணக்குல விலை போகும். ஓட்டாண்டியா இருக்கறதால எனக்கு யாரும் பொண்ணுகூட தர மாட்டேனு சொல்லிட்டாங்க. 39 வயசாகியும் இன்னும் கல்யாணம் ஆகல'' என்று விரக்தி பொங்க அவர் சொன்னபோது, கண்ணில் ரத்தமே பெருக்கெடுப்பது போலாகிவிட்டது.

பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளில் பாதிபேருக்கு மேல் வயதாகிப் போய்விட்டதால், சாப்பாட்டுக்கே வழியில்லாமல் தவித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதுதான் உச்சக்கட்ட வேதனை. இன்னும் சில கிராமங்களில் பாதி நிலங்கள் கையகப்படுத்தப்பட்டு மீதி நிலங்கள் மக்களிடமே இருந்தாலும், அவர்களுக்கு சாலை உள்ளிட்ட அடிப்படை வசதிகள்கூட இருபது வருடங்களாக கிடைக்கவில்லை. 'இத்தனைக்கும் மாவட்ட நிர்வாகத்தின் அலட்சியப் போக்குதான் காரணம்' என்று ஒட்டுமொத்தமாகக் குற்றம்சாட்டுகிறார்கள் பரிதாபத்துக்குரிய இந்த ஜீவன்கள்.

மாவட்ட ஆட்சியர் எம்.எஸ். சண்முகம் கவனத்துக்கு இப்பிரச்னையைக் கொண்டு சென்றபோது, "இதுக்கான வேலைகள் மிக துரிதமா நடந்துக்கிட்டு இருக்கு. சீக்கிரமே இழப்பீட்டுத் தொகை முழுமையா கிடைக்கும்'' என்று மட்டும் சொன்னார்.

இதற்கிடையில், 'பணத்தை உடனடியாக வழங்க உத்தர விடுவதோடு, காலதாமதத்துக்கு காரணமான அதிகாரிகள் மீது விசாரணை நடத்தி, சட்டப்படி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்' என்றும் நீதிமன்றத்துல நீதிப் பேராணை மனு தாக்கல் செய்ய முடியு செய்துள்ளனர் விவசாயிகள்.

இப்போதையச் சூழலில இந்தக் கிராமத்து மக்களுக்கு வர வேண்டிய இழப்பீட்டுத் தொகை, சுமார் 30 கோடி. ஆனால், இந்த நிலத்தை கையகப்படுத்துவது தொடர்பான வேலையில் ஈடுபட்ட வருவாய்த் துறையினருக்கே சுமார் 30 கோடி ரூபாய்க்கு மேல் செலவிடப்பட்டிருக்கிறதாம். இதை எங்கே சொல்லி முட்டிக் கொள்வது?