நீயும்... நானும்! : கோபிநாத் - 13

கேரளாவுக்கு நண்பர்கள் சுற்றுலா செல்கிறார்கள். அழகான இயற்கைச் சூழலில், ஒரு மலையடிவாரத்தில் கூடாரம் அமைத்துத் தங்குகிறார்கள். இரவெல்லாம் ஆட்டம் பாட்டம் கொண்டாட்டத்துடன் கழிகிறது. விடிந்த பிறகு நான்கு பேர் முதுகில் ஒரு பையுடன் மலைஏறத் தயாராகிறார்கள். செங்குத்தாக இருக்கும் மலையில் கிடைக்கும் பிடிமானங்களைப் பிடித்துக்கொண்டு மலை ஏறி, இறங்க வேண்டும்.

அந்த சுவாரஸ்யமான பயணத்துக்காகக் கிளம்பும் நால்வர் குழுவுடன், 'நானும் வருகிறேன்' என்கிறார் ஒரு நண்பர். 'இது கஷ்டம்... இதற்கு முன் இப்படி ஏறிய அனுபவம் உனக்கு இல்லை. அது மட்டுமில்லை; நேற்று இரவு நீ சரியாகத் தூங்கவில்லை. அதனால், ரிஸ்க் எடுக்காதே!' என்கிறது நால்வர் குழு.

'எனக்கு ரிஸ்க் எடுக்கிறதுதான் பிடிக்கும். நீங்க ஏறும்போது, நான் ஏற முடியாதா? இத்துனூண்டு மலைல ஏறணும். அவ்வளவுதானே... நானும் வர்றேன்!' என்கிறார். நால்வர் குழுவுடன் சேர்ந்து மலை ஏற ஆரம்பிக்கிறார்.

அடுத்த நாள் கால் இரண்டும் வீங்கி, காய்ச்சலோடு ஆஸ்பத்திரியில் படுக்க வேண்டி இருந்தது. காரணம், பாதி மலை ஏறுவதற்குள்ளேயே களைத்துப்போன அவர், சக்தி அனைத்தையும் திரட்டி ஒருவழியாக மலையில் ஏறிவிட்டார். ஆனால், ஏறிய உயரம் திரும்பவும் இறங்கியாக வேண்டுமே? அவருடைய ரிஸ்க் எண்ணத்தில் மலை ஏறுவதை மட்டுமே மனதில்வைத்திருந்தார். இறங்குவதுபற்றி எந்தத் திட்டமும் இல்லை. நால்வர் குழு உதவியுடன் படாதபாடுபட்டு இறங்கிய அவர், படுத்திருப்பது ஆஸ்பத்திரியில்!

ரிஸ்க் எடுப்பது ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு மாதிரி. சிலருக்கு அது ஒரு புதிய அனுபவம். சிலருக்கு ஒரு த்ரில். சிலருக்கு, 'நான் எப்பேர்ப்பட்ட ஆள் பார்த்தியா?' என்ற பெருமை. கொஞ்சம் பேருக்கு, 'நான் துணிச்சல்காரன்!' என்று நிரூபிக்கிற ஆசை. இன்னும் சிலருக்கு, 'இள வயசுலதான் ரிஸ்க் எடுக்கலாம்' என்ற பொத்தாம் பொதுவான நினைப்பு. தன்னைத் தனித்துவம் மிக்க மனிதராகக் காட்டிக்கொள்ள இன்னும் சிலர் ரிஸ்க் எடுப்பார்கள்.

ரிஸ்க் எடுத்ததால், பலர் மிகப் பெரிய வெற்றி பெற்றார்கள் என்ற தன்னம்பிக்கைக் கதைகள் இங்கு நிறைய உண்டு. ஆனால், அவர்கள் எடுத்த ரிஸ்க் எப்படிப்பட்டது என்பதுதான் முக்கியம்.

ரிஸ்க் எடுப்பது மன உறுதி மற்றும் துணிச்சலோடு மட்டும் தொடர்புடையது அல்ல; நிறையத் திட்டங்களோடும் செயல்முறைகளோடும் தொடர்புடையது. முன்பெல்லாம் ஜல்லிக்கட்டு நடக்கிறபோது மாட்டை அடக்க வருபவர்களைவிட, முன் வரிசையில் நின்று வேடிக்கை பார்ப்பவர்கள்தான் நிறையக் காயப்படுவார்கள். 'நாங்க எல்லாம் எதுக்கும் பயப்பட மாட்டோம்!' என்று காட்டுவதற்காக எடுத்த திட்டம் இல்லாத அந்த மாதிரியான கைப்புள்ள பாணி ரிஸ்க்குகள் காயங்களைத்தான் தரும்.

சன் டி.வி-யின் தலைவர் கலாநிதி மாறன் ரிஸ்க் எடுப்பதுபற்றி அழகான ஒரு விளக்கம் சொன்னார்... 'எனக்கு ரிஸ்க் எடுக்க ரொம்பப் பிடிக்கும். ஆனா, அது எப்படிப்பட்டதுங்கிறதும், அதை எப்படிச் செய்யணும்கிறதும் ரொம்ப முக்கியம். ஆறாவது மாடியில் இருந்து குதிக்க வேண்டிய தேவை இருக்கிறது என்றால், அது ரிஸ்க்தான். ஆனால், அவ்வளவு உயரத்தில் இருந்து குதித்தாலும் பாதிப்பு ஏற்படாத அளவுக்குப் பாதுகாப்புக் கவசங்களோடு குதிக்கலாம். அதுதான் கால்குலேட்டட் ரிஸ்க் (Calculated Risk)!'

ஆம், வெற்றியாளர்கள் சும்மா ரிஸ்க் எடுப்பது இல்லை. அவர்கள் இன்னும் இன்னும் கூடுதல் திட்டங் களுடன்தான் ரிஸ்க் எடுக்கிறார்கள்.

உண்மையாகச் சொல்லப்போனால், சாதாரணமாக ஒரு விஷயத்தைச் செய்வதைவிட, ரிஸ்க் எடுக்கும்போதுதான் கூடுதலாகத் திட்டம் தீட்ட வேண்டி இருக்கிறது. தெளி வாகச் செயல்படுத்த வேண்டி இருக்கிறது. ரிஸ்க் எடுத்தால் சுவாரஸ்யமானது என்ற அளவுகோலில் பார்க்கப்படுவதால், அதன் சாதக பாதகங்களை ஆராயாமல் விட்டுவிடுகிறோம்.

இன்னொரு முக்கியமான விஷயம், இது போன்ற முடிவுகளில் இலக்குகளை அடைவது மட்டுமே நோக்கமாக இருக்கிறது. தடைகள் ஏற்பட்டால், அதைக் கையாள்வதற்கான உத்தி, திரும்பி வருவதற்கான திட்டம் எதுவும் இருப்பது இல்லை. 'அதெல்லாம் அப்புறம் பார்த்துக்கலாம்' என்று அசட்டுத்தனமாக முடிவெடுத்துக்கொண்டு, 'எனக்கு அசாத்தியத் துணிச்சல்' என்று மார்தட்டிக்கொள்கிறோம்.

நண்பர்களிடம் பந்தயம் கட்டிவிட்டு, இரவு 12 மணிக்கு சுடுகாட்டில் உட்கார்ந்து இருப்பது, ஜன நெருக்கடியான சாலையில் ஆக்சிலேட்டரை முறுக்கிவிட்டபடி வண்டியை விரட்டுவது, பஸ்ஸின் ஜன்னல் கம்பியைப் பிடித்துக்கொண்டு ஒரு காலைத் தரையில் தேய்த்துக்கொண்டே தொங்குவது, ரயில் வந்துகொண்டு இருப்பது தெரிந்தும், பயப்படாத மாதிரியே முகத்தை வைத்துக்கொண்டு தண்டவாளத்தைக் கடப்பது, கணக்கு வாத்தியார் பைக்கில் காற்றைப் பிடுங்கிவிடுவது இது எல்லாமே த்ரில் வகையறா ரிஸ்க்குகள்தான்.

ரிஸ்க் என்பது அற்புதமான ஒரு விஷயம். அதனை அற்பக் காரியங்களில் விரயம் செய்யாதீர்கள்!

ஒரு வெள்ளைக்காரர், ஆப்பிரிக்காவின் ஆதிவாசிக் கிராமங்களின் வழியே பயணித்துக்கொண்டு இருந்தார். அவருக்கு ரிஸ்க் எடுப்பது என்றால் ரொம்பப் பிடிக்கும். தேர்ந்த நீச்சல் வீரரும்கூட. போகிற வழியில் ஒரு பெரிய ஏரியைப் பார்த்தார். அந்த ஏரியை நீந்திக் கடந்தால், அந்தப் பக்கம் இருக்கும் கிராமத்துக்குப் போகலாம். ஏரியைப் பார்த்தவுடன் குதித்து நீந்த வேண்டும் என்று ஆசை... ஆழம் அதிகமாக இருக்குமோ என்று ஒரு யோசனை. அதனாலென்ன... நீச்சல் தெரியுமே என்று உடைகளைக் கழற்றி வைத்துவிட்டு, உள்ளாடையோடு ஏரிக்குள் டைவ் அடித்து நீந்த ஆரம்பிக்கிறார். பாதி தூரம் போன பிறகு ஏரியின் மறுபக்கம் இருக்கும் ஆதிவாசிகள் அவரை நோக்கிக் கையசைத்து ஆர்ப்பரிப்பதைப் பார்த்து, ஆச்சர்யப்படுகிறார் வெள்ளைக்காரர்.

தண்ணீருக்குள்ளே குட்டிக்கரணம் அடித்து வேடிக்கை பார்ப்பவர்களைக் குஷிப்படுத்துகிறார். ஆதிவாசிகள் கைத்தட்டி மீண்டும் ஆர்ப்பரிக்கிறார்கள். சிறிது நேரத்தில் கரைக்கு வந்த அவருக்கு ஏக வரவேற்பு. கைத்தட்டல்களும் பாராட்டல்களுமாக வெள்ளைக்காரரை எல்லாரும் தட்டிக்கொடுக்கிறார்கள்.

''அடேயப்பா, என்னமா டைவ் அடிக்கிறீர்கள்? பயப்படாமல் எவ்வளவு வேகமாக நீந்துகிறீர்கள்?'' என ஆதிவாசிகள் சொல்ல... ரிஸ்க் வெள்ளைக்காரருக்குப் பெருமிதம். ''எனக்கு டைவ் என்றில்லை... கால்களை மடக்கிக்கொண்டு டைவ் அடிப்பது, அப்படியே அசையாமல் மிதப்பது என நிறையத் தெரியும். வேண்டுமானால், உங்களுக்கும் சொல்லித் தருகிறேன்'' என்றார்.

''நண்பரே, எங்களுக்கும் இந்த டைவ் எல்லாம் தெரியும். நாங்கள் அதற்காக உங்களைப் பாராட்டவில்லை. நூற்றுக்கணக்கான முதலைகள் இருக்கிற ஏரியில், பயப்படாமல் நீந்தி வந்தீர்களே... அதற்குத்தான் இந்தப் பாராட்டு!'' என்று ஆதிவாசிகள் சொன்னதும் வெள்ளைக்காரருக்கு மூச்சே நின்றுவிட்டது.

திரும்பிப் பார்த்தால், நாலைந்து முதலைகள் தலையை வெளியே நீட்டிக்கொண்டு, 'தப்பிச்சிட்டியா?' என்பது போல் நிற்கின்றன.

அந்த வெள்ளைக்காரர் மறுகரையில் இருக்கும் துணியை எடுப்பது எப்படி என்று தெரியாமல், இன்னமும் அங்கே இருக்கும் ஆதிவாசிகள்போலவே சுற்றிக்கொண்டு இருக்கிறார். ஆழம்பற்றி யோசித்தவர், வேறு என்ன ஆபத்து இருக்கும் என்று யோசிக்கவே இல்லை. கணக்குப் போடாமல் ரிஸ்க் எடுப்பவர்கள், தன்னால் எதுவெல்லாம் முடியும் என்று யோசிக்கிறார்களே தவிர, எதுவெல்லாம் முடியாது, அதைச் சரிசெய்ய என்ன வழி என்று யோசிப்பது இல்லை.

புதிதாக யோசியுங்கள், பெரிதாகச் சிந்தியுங்கள். அதற்காக ரிஸ்க் எடுங்கள், அந்த ரிஸ்க் கால்குலேட்டட் ரிஸ்க் ஆக இருக்க வேண்டும்.
ஆம் நண்பர்களே... ரிஸ்க் எடுப்பது ரஸ்க் சாப்பிடுற மாதிரி இல்லை!

- ஒரு சிறிய இடைவேளை