கவிதை: இருள் தரும் வெளிச்சங்கள்

கிளிகளின் பேச்சு சமீபமாகிறது

பகல் நெகிழ்த்தும் மயில் அகவலில்

இரு குருவிகள் வீடு நுழைய

பதறி மின்விசிறி நிறுத்துகிறோம்

தெரு மரங்கள் நிழல் பசுமையாகி

இலைகள் பழுப்பு துறக்கின்றன

பூனை கடக்கும் நிதானமான தெரு

நாய்கள் குரைப்பு ஊளையாகும் அரவமற்ற நிசி

பெய்த மழையின் குளிர்ச்சி

இரண்டு இரவுகள் நீடித்தது வியப்பளிக்கிறது

உறக்கமில்லை என்பது தினப்படி

சோர்வில்லா இருள் திறக்கப்போவது எத்தனை வெளிச்சங்களையோ?