நமக்குள்ளே...

மு றத்தால் புலியை விரட்டிய வீரத் தமிழ்ப்பெண்ணைப் பற்றி சங்க இலக்கியத்தில் படித்திருக்கிறோம். அந்தத் துணிவைக் கண்கூடாகக் காணும் வாய்ப்பை நமக்குத் தந்திருக்கிறார் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த செந்தாமரை. தோட்டத்து வீட்டில் கணவர் சண்முகவேலுவை முகமூடி அணிந்த கொள்ளையர் இருவர் தாக்கத் தொடங்க, செருப்பு, பிளாஸ்டிக் சேர், ஸ்டூல், வாளி என்று கிடைத்தவை அத்தனையும்கொண்டு சமயோசிதமாகத் தாக்கினார் இவர். தம்பதியர் ஒன்றிணைந்து சரமாரி தாக்குதல் நடத்த, பயந்துபோன கொள்ளையர் ஓட்டம் பிடித்தனர்.

வீட்டின் சிசிடிவியில் பதிவான இந்தக் காட்சிகள் சமூக ஊடகங்களில் வைரலாகப் பரவியது. கையில் கத்திக்குத்துப்பட்டிருந்தாலும், அதையும் பொருட்படுத்தாது கொள்ளையருடன் போராடிய செந்தாமரை, சண்முகவேலு தம்பதியைப் பாராட்டிக் கொண்டாடிவிட்டார்கள் நெட்டிசன்கள். கிரிக்கெட் வீரர் ஹர்பஜன் சிங், பாலிவுட் நடிகர் அமிதாப் என்று நட்சத்திரங்கள் தம்பதியைப் புகழ, தமிழக அரசு தம்பதியைச் சென்னைக்கு அழைத்து விடுதலை நாள் விழாவில் கௌரவித்தது. இரண்டு லட்சம் ரொக்கப்பரிசும், தங்கப்பதக்கமும் முதல்வர் கையால் பெற்றுக் கொண்டனர் இந்த முதிய தம்பதி.

`முதியோர் என்றாலே வலுவற்றவர்கள், சமயோசிதமாக யோசித்து உடனடி முடிவுகள் எடுக்க இயலாதவர்கள், மனவலிமை குறைந்தவர்கள்’ என்றிருந்த பொதுக்கருத்தை உடைத்திருக்கிறார்கள் இந்தத் தம்பதி.

. வீடுகளைவிட்டு நெடுந்தொலைவில் பிள்ளைகள் வசிப்பதும், வீட்டுப் பெரியவர்கள் குழந்தை வளர்ப்புக்கு உதவியபின் எஞ்சிய வாழ்க்கையைத் தனியே கழிப்பதும் இன்றைய வழக்கமாகிவிட்டது. பண்ணை வீடுகளிலும் பழைய வீடுகளிலும் ‘வீட்டுக் காவலுக்கு’ என்றே முதியோர் தனித்து வாழும் காலம் இது. அத்தகைய தனிமையை, ஆதரவற்ற நிலையைத் திருடர்களும், கொள்ளைக்காரர்களும், பித்தலாட்டக்காரர்களும் பயன்படுத்திக்கொள்வது துரதிர்ஷ்டவசமானது.

பெற்றோருக்குக் கூடுமான வரை போதிய பாதுகாப்பு செய்து தந்திருக்கிறோமா என்று பிள்ளைகள் யோசித்துப் பார்க்கவேண்டிய நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது. வேர்களைக் கிராமங்களில் விட்டு வந்திருந்தாலும், அங்கே இருக்கும் பெற்றோரைச் சட்டெனச் சென்று பார்க்கக்கூடிய நிலையில், அருகே உள்ள உறவுகள் மற்றும் நண்பர்களுடன் இணக்கமாக இருக்க முயற்சி செய்ய வேண்டும். குறைந்தபட்ச பாதுகாப்பாக வீட்டுக்குள் யார் வருகிறார்கள் என்பதைக் கண்காணிக்க கண்காணிப்பு கேமராக்கள் பொருத்துவது அவசர அவசியம். தோட்டங்களில் உள்ள பண்ணை வீடுகள் என்றால் பாதுகாப்புக்கு ஏற்பாடு செய்வது நல்லது. குறைந்தபட்சம் நாட்டு நாய்களையாவது வளர்க்கலாம்.

இவை எல்லாவற்றையும்விட பெரியோரின் மன தைரியமே முக்கியம். அதைத் தரவல்ல ஒரே டானிக் நமக்கும் அவர்களுக்குமான உரையாடல்கள் மட்டுமே. தினமும் ஒரு முறையாவது பெற்றோரிடம் அலைபேசியில் பேசிவிட வேண்டும். வெளிநாடுகளில் இருப்பவர்கள் ஸ்கைப் மூலம் முதியவர்களின் பொக்கைவாய்ச் சிரிப்புகளை வாரம் ஒருமுறையாவது பார்த்து ரசிப்பது அவர்களை உயிர்ப்புடன் வைக்கும். ‘முதுமையில் தனிமை கொடுமையானது’ என்பதை நினைவில்கொள்வோம். ஒற்றை அலைபேசி அழைப்புக்கு அப்பால் நம் குழந்தைமைக் காத்திருப்பதை எப்போதும் நினைவில்கொள்வோம்.