கோவை ஞானி என்னும் அறிவுலக முன்னோடி!

கி.ப. என்று அவருக்கு நெருக்கமான நண்பர்களால் அழைக்கப்பட்டுவந்த மாபெரும் ஆளுமை, எழுத்துலகில் தனக்குச் சூட்டிக் கொண்ட புனைபெயர் ‘ஞானி.’ பின்னாளில் சென்னையில் வீதி நாடகங்களைப் பிரபலப்படுத்திய பத்திரிகையாளர் சங்கரன் ‘ஞாநி’ என்று அழைக்கப்படத் தொடங்கியதால், அவரிடமிருந்து கி.ப-வை வேறுபடுத்திக்காட்ட என்னைப் போன்ற நண்பர்கள்தான் ‘கோவை ஞானி’ எனக் கூறத் தொடங்கினர். கி.ப-வோ தனது இலக்கிய, சிந்தனைப் புலத்தில் ‘ஞானி’ என்ற பெயரையே கடைசிவரை பயன்படுத்தி வந்தார். . நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகமானது கோவையில் 1965 முதல் 1967 வரை இயங்கிவந்த ‘சிந்தனை மன்ற’த்தில்தான். அது நடத்திவந்த கருத்தரங்கொன்றில் ‘அந்நியமாதல்’ கருத்தாக்கத்தை எஸ்.என்.நாகராஜன் விளக்கிக் கூறியது மார்க்சியத்தைப் புரிந்துகொள்வதில் எங்களுக்கு ஒரு புதிய திறப்பாக இருந்தது. ஆனால், எஸ்.என்.நாகராஜனையும் கடந்து நானும் கி.ப-வும் கிராம்ஷி, லூகாச், ஜோசப் நீதாம், அர்னால்ட் ஹாஸர், வால்ட்டர் பெஞ்சமின் முதலிய மார்க்ஸியர்களை மட்டுமன்றி ஹைடெக்கர், கீர்க்கேகாட் போன்ற இருத்தலியல் சிந்தனையாளர்களையும் படித்து வந்தோம். எங்கள் இருவருக்குமே சார்த்தர் எழுதிய `இலக்கியம் என்றால் என்ன?’ என்ற நெடுங்கட்டுரை மிகவும் பிடித்திருந்தது. மேற்கு நாட்டுப் பெண்ணிலைவாத முன்னோடிகளில் ஒருவரான ஷுலாமித் ஃபயர்ஸ்டோனின் `தி டயலெக்டிக் ஆஃப் செக்ஸ்’ என்ற நூலை 1970களிலேயே படித்து அதன் சாரத்தை எங்களுக்கு வழங்கியவர் கி.ப-தான். எந்தப் புத்தகக் கடைக்குப் போனாலும் குறைந்தது ஐந்து புத்தகங்களையாவது வாங்காமல் திரும்ப மாட்டார்.

. நக்சல்பாரி இயக்கத்தின் தீவிர ஆதரவாளர்களாக ஞானியும் நானும் இருந்த காலத்திலும் மாற்றுக் கருத்துடைய எழுத்தாளர் களுடனும் சிந்தனையாளர்களுடனுமான நட்பைக் கைவிடாமல் இருக்கச் செய்து வந்தவை சிந்தனை மன்ற அனுபவங்கள்தான். அந்த மன்றத்தின் செயல்பாடுகளின் நீட்சியாகவே 1967இல் நான், ஞானி, புலவர் ஆதி முதலியோர் இணைந்து ‘புதிய தலைமுறை’ ஏட்டைத் தொடங்கினோம். ஓராண்டுக்குப் பிறகு வெவ்வேறு காரணங்களால் நானும் ஞானியும் அதிலிருந்து விலகினோம். முழுக்க முழுக்க நக்சல்பாரி ஆதரவு ஏடாக மாறிய அது எந்த அளவுக்கு இயக்கத்தையும் மாவோ சிந்தனையையும் போற்றியதோ அந்த அளவுக்கு சிறிதும் குறைவில்லாமல் நாங்களும் அவற்றின் துடிப்பு மிக்க ஆதரவாளர்களாக இருந்தோம். என்னைப் போன்றோர்களுடன் இணைந்து, வேட்டியை மடித்துக் கட்டிக் கொண்டும், பசை நிரம்பிய வாளியைக் கையில் தூக்கிக்கொண்டும் மாவோவின் வாசகங்கள் கொண்ட நூற்றுக்கணக்கான சுவரொட்டிகளை கோவை நகரம் முழுவதிலும் ஞானி ஒட்டிய காட்சியைக் கற்பனை செய்துபாருங்கள்!

. கோவைக்கு வந்த சாரு மஜும்தாரைச் சந்திக்க என்னுடன் வந்த கி.ப., நான் எழுப்பிய பல கேள்விகளுக்கு அந்தப் புரட்சியாளர் பொறுமையாக பதிலளித்ததைக் கண்டு வியந்தார். காவல் துறையினரால் கி.ப-வுக்கு அடிக்கடி தொல்லைகள் வந்துகொண்டிருந்தன என்றால் அதற்குப் பெருமளவில் பொறுப்பேற்க வேண்டியவனாக இருந்தவன் நான்தான். இயக்கத்துடன் நான் தீவிரமான தொடர்பு வைத்திருந்ததால்தான் என் நண்பர்களும் அந்தத் தொல்லைகளை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. நக்சல்பாரி இயக்கம் சென்ற திசையைப் பற்றிய விமர்சனங்கள் அவரிடம் இருந்தபோதிலும் அவருக்குக் கடைசிவரை ஆதர்சமான உலகத் தலைவராக இருந்தவர் மாவோதான்.

. 1990இல் கண்பார்வையை முற்றிலுமாக இழந்துவிட்டார் ஞானி. ஆனால் அதன்பிறகு முப்பதாண்டுக்காலம் இலக்கிய, சிந்தனைக் களத்தில் அவர் ஆற்றிய செயல்பாடுகள் ஈடிணையற்றவை. கண்பார்வை இருந்தபோது என் போன்றோருடன் இணைந்து அவர் நடத்திய ‘பரிமாணம்’ என்ற மார்க்சிய ஏடும், கண்பார்வையை இழந்தபிறகு அவர் தனித்து நின்று நடத்திய ‘நிகழ்’ ஏடும் அறிவுச் சுரங்கங்கள். பார்வையிழந்தபிறகு அவர் படிக்க விரும்பிய ஏராளமான ஆங்கில நூல்களைப் படித்துக் காட்டக்கூடியவர்கள் அவருக்குப் போதுமான அளவில் கிடைக்கவில்லை. செவ்வியல் தமிழ் இலக்கியத்தில் அவருக்கிருந்த ஆழமான புலமையும் நவீன தமிழ் இலக்கியப் படைப்புகளுடனும் பிற மொழி ஆக்கங்களுடனும் அவர் இடைவிடாது நடத்திவந்த உரையாடல்களும்தான் அவரைத் தொய் வில்லாமல் இயங்க வைத்துக் கொண்டிருந்தன.

சூழலியல் தொடர்பான அக்கறைகள் அவரிடம் தோன்றியதற்கு எஸ்.என்.நாகராஜன் காரணம் என்றால், கீழை மார்க்சியம் என்ற பெயரில் மார்க்சியத்திற்கு நேர் எதிரான கருத்துகளை நாகராஜன் கொண்டிருந்ததை விமர்சனமின்றி ஞானி ஏற்றுக்கொண்டிருந்தது பெரும் குறை. நாகராஜனுக்கு மறுப்பாக நானும் மு.வசந்தகுமாரும் எழுதிய கட்டுரைகளை அவர் கருத்தில் கொள்ளவில்லை. மேலும், சூழலியலும் பொருள்முதல்வாதமும் மார்க்சின் சிந்தனையில் பிரிக்க முடியாதவையாக இருந்ததை விளக்கும் பல்வேறு ஆங்கில நூல்களைப் படிக்கும் வாய்ப்பும் ஞானிக்குக் கிடைக்கவில்லை.

தமிழ்த்தேசிய உணர்வையும் ஈழ விடுதலைப் போராட்ட ஆதரவையும் கொண்டிருந்த அவர் தனது கடைசி ஐந்தாண்டுகளில் பெரியாரியத்தையும் அம்பேத்கரியத்தையும் ஆழமாகக் கற்றுக்கொள்ளத் தொடங்கினார். அவற்றைத் தன்னுடன் இணைத்துக்கொள்ளாத மார்க்சியம் இந்தியாவில் வளர்ச்சிபெறவே பெறாது என்ற நிலைப்பாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்திருந்த அதேவேளை, காந்தியிடமிருந்தும் ஆக்கபூர்வமான அறவியல் நெறிகளைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்ற கருத்தும் கொண்டிருந்தார். ஏறத்தாழ அறுபதாண்டுக்கால அவருடைய எழுத்துகளையும் ஈடுபாடுகளையும் தொகுத்துப் பார்த்த பிறகே அவரைப் பற்றிய முழுமையான மதிப்பீட்டைச் செய்ய முடியும்.

கோவை ஞானி என்னும் அறிவுலக முன்னோடி!

விகடன் டீம்