அவளது அலறல் அன்னையின் தவத்தைக் கலைத்தது. மண்ணில் வந்து விழும் மழலை மீது மாதாவுக்குப் பிரியம் ஏற்பட வேண்டும் என்பதற்காக இயற்கை அமைத்துக் கொடுத்திருக்கும் பேறு கால வலியைத் தாங்க மாட்டாமல் அந்தப் பெண் அலறியதால், அன்னை அங்கிருந்து அகன்று வேறு ஓர் அமைதியான தலத்தில் தவமியற்றத் தீர்மானித்தாள்.
ஆலயத்தைவிட்டு அன்னை அகன்றாள். அருகிலிருந்த மலைச் சரிவினை அடைந்து, தக்கதொரு தலத்தைத் தேடினாள்.
அடிவாரத்தில் கரமனை நதி ஓடிக்கொண்டு இருந்தது. கரை அருகில் ஒரு பாறை, நதியின் நீரோட்டத்தாலும் அலைகளாலும் பாதிக்கப்படாமல் தவம் இருப்பது போல் தனித்துப் புலப்பட்டது.
அன்னை அதை நோக்கிப் பாய்ந்தாள். அன்னையின் பாதச் சுவடு பாறையில் ஆழமாகப் பதிந்தது. அது திருப்பாதம் என்று அழைக்கப்பட்டு, மக்களால் வழிபடப்படுகிறது.
பாறை மீது குடில் அமைத்து, அன்னை எழுந்தருளினாள்.
கடம்ப நாட்டு மக்களோ, தங்களது ஆலயத்தில் இருந்து அன்னை அகன்றதை அறிந்து மனம் வருந்தி, அக்கம்பக்கத்தில் தேடினார்கள்.
நதிக்கரைப் பாறையில் அன்னை எழுந்தருளியிருந்ததைக் கண்டார்கள்.
அவளுக்கு அங்கே ஓர் ஆலயம் எழுப்பினார்கள். அதுவே அருவிக்கரை ஆலயம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
இரண்டாயிரம் ஆண்டு பழைமையானதாகக் கருதப்படும் ஆலயம் பாறைகளின் மீது அமைந்துள்ளது.
கலகலவெனப் பாயும் நதியை ஒட்டிய பாதையில் சற்று தூரம் நடந்தால் ஆலயம்!
நதியில் மீன்கள் துள்ளி விளையாடுகின்றன. ஆலயத்தின் அருகில் அமைந்திருக்கும் ஒரு தகரக் கூரையின் கீழ் தொடர்ந்து நடக்கும் வெடி வழிபாடு வரவேற்பு நல்குகிறது.
வீடு போல் காணப்படும் சிறிய கோயில். ஆழ்ந்த அமைதியும் தெய்விக நறுமணமும் ஆட்சி புரியும் ஆலயத்தைச் சுற்றி பாறைகளையும் மரங்களையும் அமைத்து இயற்கை கொஞ்சுகிறது.
வளாகத்தில் நுழைந்தவுடன் இடதுபுறம் பிராகாரம் நெடுக குறுகிய திண்ணை. வலம் வந்தால், நெடுநெடுவென்ற கேரள விளக்கு ஒன்று. அதன் பன்முகங்களிலும் சுடர்கள் வளர்ந்து, நெளிந்து ஒளிர்கின்றன.
| 
