நாகரிகம் பழகுங்கள்!

சமீபத்தில் நான் ரயிலில் சென்றபோது, எதிரில் ஓர் இளைஞன் அமர்ந்திருந்தான். அவன் வெள்ளரிக்காயைச் சாப்பிட்டுவிட்டு அது சுற்றியிருந்த காகிதத்தை ஓடும் ரயிலில் ஜன்னல் வழியாக வீச, அதிலிருந்த மிளகாய்த்தூள் எதிர்காற்றில் பறந்து வந்து அவன் எதிரில் அமர்ந்திருந்த வயதானவரின் கண்ணில் பட்டுவிட்டது. அவர் எரிச்சலில் அவஸ்தைப்பட, உடனே அவர் மனைவி பதறி, தன்னிடமிருந்த தண்ணீரை எடுத்து, அவர் கண்களை கழுவிவிட்டார். நல்லவேளையாக சிறிது நேரத்தில் சரியாகிவிட்டது. இருந்தாலும், அந்த வயோதிகர் என்ன வேதனைப்பட்டிருப்பார்? கொடுமை என்னவென்றால், நடந்ததற்காக அந்த இளைஞன் ஒரு 'ஸாரி'கூட கேட்கவில்லை. நடந்தது எதையும் கவனிக்காதது போல செல்லில் யாருடனோ பேசிக்கொண்டே வந்தான்... பண்பற்றவன்.

ரயில் பயணங்களில் சாப்பிட்ட பொருட்களின் மிச்சம், தண்ணீர் பாட்டில்களை வெளியே போடுவது, கை கழுவுவது, எச்சில் துப்புவது போன்றவை சக பயணிகளை எந்தளவுக்கு சங்கடத்தில் ஆழ்த்தும் என்பதைச் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் அறிய வேண்டும். கம்பார்ட்மென்ட் பாத்ரூம், வாஷ் பேஸினில் சென்று கைகழுவுவது, 'வேஸ்ட்' பொருட்களை ரயில் நிறுத்தத்தில் நிற்கும் போது வெளியே போடுவது என அவர்கள் கொஞ்சம் நாகரிகம் பழகுவார்களாக!

- கௌரி ராமச்சந்திரன்,சென்னை-40

உறவினர் ஒருவரின் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தபோது, மூன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் அவர்களின் குழந்தை சமர்த்தாகப் படித்துக் கொண்டிருந்தது. வீட்டு ஷோகேஸில் அந்தக் குழந்தை பள்ளியிலும், வெளிப்போட்டிகளிலும் வாங்கியிருந்த ஏராளமான பரிசுகள், ஷீல்டுகள், கப்புகள் அனைத்தும் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தன. கூடவே, ஒவ்வொரு பரிசுக்கும் அருகிலும் வேறு சில பரிசுப் பொருட்களும் இருந்தன. ''அவ ஸ்கூல்ல பிரைஸ் வாங்கிட்டு வரும்போதெல்லாம், அவளை உற்சாகப்படுத்தறதுக்காக எங்க சார்பாவும் அவளுக்கு ஒரு பரிசு வாங்கிக் கொடுத்துடுவோம்'' என்றனர் அந்தப் பெற்றோர். கூடவே, அந்த வீட்டில் 'படிக்கும் அறை' என்று ஒன்றை அவளுக்கு ஒதுக்கி, அதன் சுவற்றில் காந்தி, நேரு, தெரஸா போன்றவர்களின் சார்ட்டுகளுடன், அவர்களைப் பற்றிய குறிப்புகளும் இருந்தன. குழந்தை வளர்ப்பில் அந்தப் பெற்றோருக்கு பாராட்டுப் பத்திரம் வாசித்துவிட்டு விடை பெற்றோம்!

- அஸ்வினி ஆனந்த், சென்னை-53

திருச்சி கல்லூரி விடுதி ஒன்றில் தங்கி மேற்படிப்புப் படித்தேன். அப்போது நானும் எனது தோழிகளும் வரம்பு மீறாமல் சில குறும்புகள் செய்வோம். அதிலும் எங்கள் ஹெச்.ஓ.டி. கிளாஸ் என்றால் கொஞ்சம் அதிகமாகவே செய்வோம். ஒருவழியாக படிப்பு முடித்ததும், எனக்கு வரன் பார்த்தனர். அப்போது எங்களுக்கு போன் செய்து விசாரித்த ஒரு மாப்பிள்ளை வீட்டார், 'உங்க பொண்ணோட காலேஜ் ஹெச்.ஓ.டி., எங்களுக்கு எதிர் வீடுதான்!' என்று சொல்ல, எனக்கு வெலவெலத்துவிட்டது. நான் உடனே என் தோழிகளுக்கு போன் செய்து பதற, ''அதெல்லாம் ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டாங்கடி'' என்று சமாதானம் செய்தனர் அவர்கள். அந்த வரன் முடியாமல் போனது வேறு கதை!

இருந்தாலும் தோழிகளே... குறும்பு செய்யுங்கள்... ஆனால் ஒருவரைக் குறிவைத்து கலாட்டா செய்யாதீர்கள். எதிர்காலத்தில் அவர் நம் முக்கிய உறவினர் ஆகலாம்... எவர் கண்டார்?!

- எஸ்.அம்பிகா, செயங்கொண்டம்