எக்கச்சக்க எதிர்பார்ப்புகளோட இந்தா வரப் போகுது இன்னுமொரு தீவாளி.

வண்ண வண்ணமா நெருப்பு பூவு சிதற, வாசல்ல வட்டமடிக்கற தரைச் சக்கரம் மாதிரி என் நெனப்பெல்லாம் சித்த... பின்னாடிப் போகுது!

வைகைக் கரையோர கிராமம் ஒண்ணுல ஆரம்பப் பள்ளி வாத்தியாரான எங்கப்பாவுக்குத் தலைப்புள்ள நான். அரசாங்க வேண்டுகோள 'மதிச்சு' அடுத்தடுத்து நாலு புள்ளைகனு 'சின்ன'க் குடும்பமாத்தா அது!

அரசு ஊழியர்களுக்குப் பண்டிகைக் கடெங்கொடுத்தே நொடிச்சுப்போன ஜவுளிக்கடைக்கு நாங்க குடும்பமாக் கௌம்பிட்டோம்னா, எங்க வீட்டுக்கும் தீவாளி வந்துருச்சுனு அருத்தம்.

ஆம்பளப் பசங்க மூணு பேருக்கும் ஆளுக்கு ரெண்டு டவுசரு, சட்டை; அதுல ஒண்ணு ஸ்கூலு யூனிஃபார்மு! கடைக்குட்டி தங்கச்சிக்கு மட்டும் அந்தக் காலத்துலயே 'ரெடிமேட் ஃப்ராக்'.

கடையில கூட்டம் வலுவா இருந்தாலோ, கடை முதலாளி முசுடா இருந்தாலோ, எங்கப்பாருக்கு மூக்கு செவந்துபோயி, வாசல்ல 'பழி' கெடக்குற எங்க முதுகுல நிச்சயமா பட்டாசு வெடிக்குமப்போய்!

ஒரு வழியா இழுத்துப் பறிச்சு கடனுக்கு வாங்குன ஜவுளிய அப்புடியே தூக்கிக்கிட்டு சாயந்தரமா சாமிக்கண்ணு டெயிலரு கடைக்குப் போயி நிப்பேன் நானு. 'கண் அளக்காததைக் கை அளக்குமா'ங்குற சொலவடைக்குச் சொந்தக்காரரு அந்த அண்ணே! குத்து மதிப்பாத்தேன் தச்சுத் தருவாரு.

அடுத்தடுத்த வருஷங்கள்ல பொறந்த அண்ணந் தம்பிக நாங்க, 'அட்ஜஸ்ட்' பண்ணிப் போட்டுக்-கிருவோம்.

நெதமும் சாயந்தரம் ஸ்கூல் முடிஞ்சு வந்ததும் டெயிலரு கடையிலதேன் நமக்கு 'ஸ்பெஷல் டூட்டி'.

''நம்ம துணியை வெட்டியாச்-சாண்ணே... தச்சாச்சாண்ணே?'' - இப்புடி விசாரணை பண்ணியே நாம அவர் சோலிக்கு இடைஞ்சல் பண்ண, நம்ம துயரம் தாங்க மாட்டாம, தச்சுக் குமிஞ்சு கெடக்-கற துணிகள அள்ளிப்போட்டு, 'இதயெல்லாம் மடிச்சு வையிடா மகராசா'னு நம்மள சம்பளமில்-லாத 'அப்பரண்டிசா' மாத்திப்பு-டுவாரு.

என்னதேன் குன்னக்குடிக்கு அன்னக்காவடி எடுத்தாலும், தீவாளிக்கு முந்தின நா ராத்திரி-தேன் அத்தனை துணியையும் மொத்தமாத் தருவாரு எங்க ஊரு ஃபேமஸ் டெய்லரு.

பட்டாசுல காசைக் கரியாக்குற வேலையெல்லாம் எங்களுக்கு கற்பனையில கூடத் தெரியாது சாமி. 'பொட்டு கேப்பு', 'ரோல் கேப்பு', 'டுமீல் துப்பாக்கி', 'ஓலை வெடி', 'சீனி வெடி', 'சரஸ்வதி வெடி'... இதுதேன் எங்களோட வாண வேடிக்க. புஸ்வாணம், தரைச்சக்கரம், கம்பி மத்தாப்பெல்-லாம் பொம்பளைப் புள்ளைக கொளுத்துறதுனு, ஆம்பள சிங்கங்க நாங்க ஒதுக்கிப்-புடுவோம்ல!

'ராக்கெட்'டுங்கிற வெடி வந்தப்ப 'நாஸா' விஞ்ஞானிங்க ரேஞ்சுக்கு அதை ஆராய்ச்சி பண்ணி, கண்ணாடி சீசாவுல மண்ணைப் போட்டுச் சொருகி தெருவைப் பார்த்து திருப்பி வச்சுக் கொளுத்த, அது எங்க வீட்டுக் கூரைக்குள்ள போயி வெடிச்ச கதை, இன்னும் நெனப்புல இருக்கு.

அதிரசம், அச்சு முறுக்கு, கை முறுக்கு... வருஷா வருஷம் இதுதேன் தீவாளிப் பலகார மெனு. தாயம்மா ஆச்சி, நடுங்கற கையை வச்சு நெளி நெளியா முறுக்குச் சுத்துறப்ப, நாங்க எல்லாம் வட்டமா உக்காந்து வாயப்பொளந்து பாத்துக்கிட்டிருப்போம். மாவு பிசையறப்பவே, 'உப்புப் பாக்குறோம்'னு உருட்டித் தின்னுப்புட்டு, முதல் முறுக்கை சூடு ஆறறுதுக்கு முந்தி எடுத்துத் திங்க முண்டியடிக்கையில, ''பக்கிகளா... எண்ணெய்ச் சட்டியில விழுந்து தொலச்சுடாதீக... ஆக்கப் பொறுத்தவுக, ஆறப் பொறுக்கக்கூடாதா?''னு ஆச்சி அன்னிக்குச் சொன்னது வார்த்தை மட்டுமல்ல... வாழ்க்கைக்கும் வழிகாட்டினு இப்பப் வெளங்குது.

தீவாளி விடிகாலை... ஒட்டுக் கோவணத்தோட உடம்பெல்லாம் எண்ணெய் வழிய ஒவ்வொருத்தரா நிக்க, அத்தனை பேருக்கும் வெந்நீர் விளாவி, சீயக்காய் தேச்சு, 'குளிச்சு விடுற' ஆத்தாவோட பாசம், இன்னிக்கும் கண்ணுக்குள்ள ஈரமாக் கசியுது.

சட்டையோட 'காலர்'ல மஞ்சளைத் தடவி சாமி கும்பிட்டு, பார்க்குற பெருசுக கால்லயெல்லாம் விழுந்து எந்திரிச்சு, எட்டணா, நாலணானு தேத்தி, சாயந்தரம் சினிமாவுக்குக்காக ஓடி ஓடிச் சம்பாதிச்சு காசு சேக்கற அந்தச் சொகம்... இந்தத் தலைமுறை பிள்ளைகளுக்கு இல்லாமயே போயிருச்சேத்தா!

''என்ன பகல் கனவா? கௌம்புங்க... ஊர் உலகமே ஷாப்பிங்கை முடிச்சாலும் உங்களுக்குத் தீபாவளியைப் பத்தின நெனப்பே இருக்காதே''

- வீட்டம்மா பரபரக்கறாக. எம்புத்திரன், ''என் கையில ஒரு 'பைவ் தௌஸண்ட்' வெட்டுங்க... ஃப்ரெண்ட்-ஸோட நான் 'பர்ச்சேஸ்' பண்ணிக்கிறேன். அப்புறம், தீபாவளி ஹாலிடேஸ்ல நாங்க ரெண்டு நாள் ஜாலி ட்ரிப் போலாம்னு இருக்கோம். இப்பவே சொல்லிட்டேன்''னு முடிவெடுத்துப் பேசுறான்.

ஆத்தீ... கடை வீதியில எம்புட்டுத் திருவிழாக் கூட்டம்! அப்போவெல்லம் தீவாளிக்கு புதுப்படந்தேன் ரிலீஸ் பண்ணுவாக. இப்ப விதவித புடவைகளயும்ல ரிலீஸ் பண்ணுறாக?! அந்த விளம்பரங்கள சுட்டிக்-காட்டி பேசிக்கிட்டே அய்யாமாருகளை கடைக்குள்ள கூட்டிக்கிட்டு போறாக அம்மாமாருக!

''ராஜா சார்! டி.வி-யில தீபாவளி பட்டிமன்றம் இருக்குல்ல?! அன்னிக்கு காலை அருளுரையில ஆரம்பிச்சா இருட்டுற வரை நாங்க டி.வி-யை விட்டு எந்திரிச்சுப் போறதில்லை...''

- வழிமறிச்சுப் பேசுது ரசிகர் குடும்பம்.

இப்பல்லாம் தீவாளி ரொம்ப மாறிப் போயிருச்சோனு தோணுதப்பே!

குடும்பமா கூடி, உறவுகளா உட்கார்ந்து, ஊர்க்கதை சொல்லி, வேடிக்க பேசி, ஒலவச்சு சாப்பிட்டு, வெடி வெடிச்சு விளையாடினு... அந்த சந்தோஷமெல்லாம் மாயமா மறஞ்சு போச்சேத்தா?!

'ஹேப்பி தீபாவளி...' - வாழ்த்து அட்டைக்குப் பதிலா வந்து குவியுது செல்போன் மெஸேஜு! 'பார்ட்டி ரெடி'னு பார்ல குவியுறாக இளவட்டங்க. 'எண்ணெய் குளியலா? ம்ஹ¨ம்... நோ சான்ஸ்' - எதிர்த்துப் பேசுதுக இத்துனூண்டு பொடிசுங்க. முறுக்-கும் அதிரசமும் காணாமப்போயி, ஸ்வீட் ஸ்டால்ல அரை நாளா வரிசையில நின்னு வாங்கிட்டு வந்த சுவீட்டுக பெட்டி பெட்டியா ஃப்ரிட்ஜுல கெடக்குது. 'இந்தத் தீபாவளிக்காவது பேரனைக் கூட்டிக்கிட்டு யு.எஸ்-லேர்ந்து எம்புள்ளை வருவானா?'னு ஏங்கித் தவிக்கறாக சீனியர் சிட்டிசன்க. திரை நட்சத்திரங்களோடு திகட்டத் திகட்டத் தீபாவளி கொண்டாடுதுக டி.வி. சேனல்க.

எளிமையும் இனிமையுமா இருந்த நம்ம தீவாளி, இப்போ இரைச்சலும் சத்தமும் பகட்டும் பரபரப்புமா மாறிப்போச்சு!

ப்ச்... எங்கிட்டுத் தேடியும் கெடைக்கவா போகுது... நம்ம இளமைக்கால தீவாளி சந்தோஷங்க?!