Published:Updated:

என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

Vikatan Correspondent

என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

Vikatan Correspondent
Published:Updated:
என் டைரி -223
வாசகிகள் பக்கம்
என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !
என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

ஒட்டுமொத்த விகடனுக்கும் ஒரே ஷார்ட்கட்!

USE APP
குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !


என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

அப்பா, அம்மா, அண்ணன். அக்கா, தங்கை, தம்பி என அத்தனை அற்புத உறவுகளுடன் வளைய வந்தவள் நான். திருச்சியில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது கல்லூரியில் எல்லாவற்றிலும் நான் முதல் மாணவி. என் பேச்சுத் திறமை, சுறுசுறுப்பு இதைஎல்லாம் பார்த்து வியந்து போய் பாராட்டிய கல்லூரித் தோழரிடம் மனதைப் பறிகொடுத்து, திருமணமும் செய்துகொண்டேன்.

அவர் வேற்று சாதிக்காரர் என்பதால், குடும்பமே என்னை வெறுத்து ஒதுக்கியது. நாளடைவில் ஒன்று கூடினாலும், பெரிதாக ஒட்டுதல் இல்லை. ஆனால், கட்டிய கணவருக்கு ஏற்ற மனைவியாக, இரண்டு பிள்ளை களுக்குத் தாயாக வாழ்க்கையைத் தொடர்ந்தேன்.

எனக்குப் பிடிக்காது என்பதால் அசைவ உணவுகளை, வீட்டில் சமைக்கக்கூட அனுமதிக்க மாட்டார் கணவர். அப்படித்தான் ஆரம்பித்தது இந்த 20 ஆண்டு கால இனிய வாழ்க்கை. ஆனால், ஆரம்பத்திலிருந்தே வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருந்த அவருடைய கோப குணம், சமீபகாலமாக எல்லை மீறிப்போய்... வாழ்க்கை மீதான பிடிப்பையே தளர்த்த ஆரம்பித்துவிட்டது.

எந்த விஷயத்தைச் சொன்னாலும்... கெட்ட கெட்ட வார்த்தைகளால் அர்ச்சனை நடப்பதோடு, வீட்டில் உள்ள பொருட்கள் உடைபடுகின்றன. டி.வி., கம்ப்யூட்டர், டேப் ரெக்கார்டர் என எங்கள் வீட்டிலிருக்கும் அத்தனைப் பொருட்களும் காயலான் கடைக்குப் போட வேண்டிய நிலைக்கு மாறிவிட்டன.

''ஏன் இப்படி?" என்று கேட்டால்... ''உன்னை அடிக்க முடியாதுல்ல..." என்று வெளிப்படையாகவே சொல்கிறார். ஏன்தான் இப்படி நடந்து கொள்கிறாரோ என்பது பிடிபடவே இல்லை.

ஒரு நாள் வேலை முடித்துவிட்டு, விடியற்காலையில் அவர் வீட்டுக்கு வர, ''கதவைத் திறந்ததுமே லைட்டைப் போடக் கூடாதா... இதென்ன எழவு வீடா... யாராவது செத்துட்டாங்களா?" என்று ஆரம்பித்து வார்த்தைகளை அள்ளி வீசினார். 'பொறுத்தது போதும் பொங்கி எழு' என்பது போல கத்தித் தீர்த்துவிட்டேன். ஆனால், அதன்பிறகு, தாக்குதல் இன்னும் அதிகரித்ததுதான் சோகம். ஒரு நாள் சாப்பிட உட்கார்ந்தவர், ''இது என்ன உப்புச்சப்பு இல்லாத சாம்பார்? தயிர் சாதத்தை சாப்பிட நான் என்ன மயிலாப்பூரா?'' என்றபடியே தட்டை தூக்கி வீசியவர், சாதி ரீதியாகவும் கேவலப்படுத்த ஆரம்பித்துவிட்டார். என் பெற்றோர், உற்றார்கூட தப்பமுடியவில்லை.

ஒரு தடவை, தன்னுடைய தங்கையின் கணவர், தங்கையை கேவலமாகப் பேசினார் என்பதற்காக, போலீஸ் ஸ்டேஷனில் உட்கார வைக்கும் அளவுக்கு போனார் என்னவர். அப்படிப்பட்டவருக்கு, மனைவியை மரியாதையாக நடத்தத் தெரியவில்லை என்பது எத்தனை கொடுமை?

'இரண்டு குழந்தைகளைப் பெற்றுவிட்டதால், அவர்களுக்கான கடமைகளை செய்து முடித்துவிட்டு கண்காணாத இடத்துக்குப் போய்விடவேண்டும்' என்று மனதுக்குள் தீர்மானித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். ஆனால், அதற்குள்ளாகவே பூகம்பமாக வெடித்துச் சிதறிவிடுவேனோ என்ற பயம் வாட்டி வதைக்கிறது. என் மனநோய்க்கு மருந்திடுங்கள் தோழிகளே...

ஊர், பெயர் வெளியிட விரும்பாத வாசகி

என் டைரி 222-ன் சுருக்கம்...

என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !

"வங்கியில் வேலை, கை நிறைய சம்பளம். அருமையான கணவர், நான்கு நாத்தனார் என்று அழகான வாழ்க்கையைத் தந்த இறைவன், குழந்தை பாக்கியத்தைத் தரவில்லை. நாத்தனார் குழந்தைகளையே என் குழந்தைகளாக நினைத்து, கேட்டதையெல்லாம் தகுதிக்கு மீறி வாங்கித் தந்தேன். சென்ற வருடம் சம்மர் லீவுக்காக வந்த நாத்தனார்கள், நான் அலுவலகம் சென்றிருந்த சமயம், வீட்டையே அலசி ஆராய்ந்ததோடு, 'உங்க அண்ணன் குழந்தைக்கு மோதிரம் போட்டீங்களாமே. என் அண்ணனுக்குனு ஒரு குழந்தை இருந்திருந்தா இப்படி வாரி இறைக்க முடியுமா?' என்று என் மனதை குத்தி கிழித்துவிட்டனர். உறவுகளுக்காகவே வாழ்ந்து, எனக்கென்று எதையும் சேர்த்து வைக்காமல் இருக்கும் என்னைப் பார்த்து திராவக வார்த்தைகளை வீசிய நாத்தனார்களை நினைத்தால் நெஞ்சடைக் கிறது. என்ன செய்யட்டும் தோழிகளே?"

என் டைரி 222-க்கான வாசகிகளின் ரியாக்ஷன்...

உறவுகள்தான் முக்கியம் என்று உயரத்தில் வைத்தாலும், எப்போதுமே அவை 'விடுகதை' என்பதை நிரூபித்துவிடுகின்றன என்பதற்கு உன் வாழ்க்கையும் ஓர் உதாரணம். உன் இளமைக்காலம், உழைப்பு, வருமானம் அனைத்தையும் அர்ப்பணித்தும், நன்றியில்லாமல், பிள்ளையில்லை என்பதைக் குத்திக் காட்டிவிட்டார்கள் நாத்தனார்கள். அதற்காக, மூட்டைப்பூச்சிக்கு பயந்து வீட்டைக் கொளுத்திய கதையாக பயங்கொள்வதற்கு அவசியமே இல்லை. எதற்கும் மனம் தளர்ந்துவிடாதே. விழுந்த நொடியில் எழுந்திருக்கும் குதிரையைப் போல, அவர்களது பேச்சை தூசு போல தட்டிவிடு. முதியோர் இல்லத்தில் முடங்கும் அளவுக்கு உனக்கு ஒன்றும் வயதாகிவிடவில்லை. உடனே நல்ல மருத்துவரை அணுகி, முறையாக சிகிச்சை எடுத்துக்கொள். கண்டிப்பாக உனக்குக் குழந்தைப் பிறக்கும். தாலி கட்டியவன், அன்பில் சீனப் பெருஞ்சுவராக இருக்கும்போது, மற்றவற்றை ஒதுக்கித் தள்ளிவிட்டு, நிம்மதியாக இரு. நிச்சயம் வழி பிறக்கும்.

- கீதா பிரேமானந்த், சென்னை-68

தான் பட்ட கஷ்டம், நாத்தனார்கள் படக்கூடாது என்பதற்காக அவர்களுக்காகவே வாழ்ந்து, அவர்களை கரை சேர்ப்பதிலேயே பெரும்பங்கு வகித்த உன்னைப் பாராட்ட வார்த்தைகள் இல்லை சகோதரி. நான் உன்னிடம் சொல்வதை அறிவுரையாக ஏற்காமல், நல் ஆலோசனையாக ஏற்றுக்கொள். உனக்கே உனக்கென்று ஒரு சொந்தத்தை உருவாக்கிக்கொள். அது உன்னையும் உன் மனதையும் காயப்படுத்தாது. புரியவில்லையா? ஒரு குழந்தையை தத்து எடுத்துக்கொள். அது வார்த்தைகளால் காயம்பட்ட உன் மனச்சோர்வுக்கு ஏற்ற அருமருந்து. உன்னிடம் கறக்க மட்டுமே நினைத்த சொந்தங்களிடமிருந்து உன்னையும் உன் குடும்பத்தையும் பாதுகாத்து, உன்னை தாய் என்கிற உயர்ந்த ஸ்தானத்துக்கு அது இட்டுச் செல்லும்.

உற்சாகத்தையும், வாழ்வின் உயரிய நோக்கத்தையும் அந்தப் புதுவரவு உனக்கு கொடுக்க... எனது நெஞ்சார்ந்த வாழ்த்துக்கள்.

- அ.நித்திக்ஷா ரேச்சல், மிட்டாபுதூர்
என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !
 
என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !
என் டைரி 222 - குடும்பத்துக்கே கொள்ளி வைக்கும் கோபம் !
    
தெளிவான புரிதல்கள் | விரிவான அலசல்கள் | சுவாரஸ்யமான படைப்புகள்Support Our Journalism

Vikatan Correspondent

இதில் பின்னூட்டம் இடுபவர்களின் கருத்துகள் அவரவர் தனிப்பட்ட கருத்து, விகடன் இதற்கு பொறுப்பேற்காது.