காத்துல கைய கால நீட்டி, கபடி ஆடிட்டு இருந்த சின்னுவும், ரேவதியும் புதுச்சேரி பல்கலைக்கழக மாணவிகள்!

"ஹலோ... எ கரெக்ஷன். கபடி இல்ல... களரி!"னு ரேவதி தகவல் சொல்லி ஆரம்பிக்க,

"யெஸ்! தூர இருந்து பார்த்தா நாங்க ஏஞ்ஜல்ஸ். குளோசப் ஷாட்ல டேஞ்ஜர்ஸ்!"னு பில்ட் அப் கொடுத்து ஜாயின் பண்ணிட்டாங்க சின்னு (கேட்டுட்டோம்... ஃபுல் நேமே சின்னுதானாம்)!

"நாங்க ரெண்டு பேரும் எம்.ஏ. நிகழ்கலைத் துறை (பெர்ஃபார்மிங் ஆர்ட்ஸ்) ஃபைனல் இயர் ஸ்டூடன்ட்ஸ். இந்த கோர்ஸ்ல 'தற்காப்புக் கலை (மார்ஷியல் ஆர்ட்ஸ்)'னு ஒரு பேப்பர் இருக்கு. அதுல ஒரு சாய்ஸ், களரி. பொதுவா பொண்ணுங்க 'டிக்' செய்யத் தயங்கற இந்தக் கலையை, நானும், சின்னுவும் மட்டும் ஆர்வமா தேர்ந்தெடுத்தோம். எங்க ஆர்வத்துக்கு இந்த கோர்ஸ்ல நிறையவே தீனி கிடைக்குது"னு பொண்ணுங்க களரி கத்துக்க களத்துக்கு வந்த பின்னணியை விளக்கினாங்க ரேவதி!

"களரி பத்தி நான் ப்ரீஃப் பண்றேன்!"னு முன்ன வந்தாங்க கேரளத்து சேச்சியான சின்னு! "கேரளப் பாரம்பரியம் கொண்ட இந்த களரி, சுமார் மூவாயிரம் ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த தற்காப்புக் கலை. இதுல கலாசாரம், தற்காப்பு, உடல் ஆரோக்கியம்னு எல்லாம் அடங்கி இருக்கு. 'இது ஆண்களுக்கான கலை'ங்கறது, ஒரு தவறான புரிதல். ஆண், பெண் எல்லாருக்குமான பொதுக் கலை. சொல்லப்போனா, இது தர்ற மன பலமும், உடல் பலமும் பெண்களுக்கு ரொம்பவே பக்கபலம். இந்தக் கலை உடம்போட ஃப்ளக்ஸிபிலிட்டிய பல மடங்கு சீராக்கறதால, பிரசவம்கூட சுலபம் ஆகும்!"னு சின்னு சீரியஸா பேச,

"ஆனா, இதை ஒரு பாடமா தேர்ந்தெடுக்க நாங்க முடிவு பண்ணினப்போ, எல்லாரும் ஒரே அட்வைஸ் மழைதான். குறிப்பா... எங்க வீட்டுல, 'பொண்ணுங்களுக்கு இதெல்லாம் தேவையா?'னு ரொம்பவே தயங்கினாங்க. 'ஏதாச்சும் ஒரு புரொஃபஷனல் கோர்ஸ் படிச்சோம்... கம்பெனியில ஒரு ஸீட் பிடிச்சோம்... சம்பாதிச்சோம்'ங்கறதுல விருப்பம் இல்லாமதான் நாங்க பெர்ஃபார்மிங் ஆர்ட்ஸ்ல சேர்ந்திருக்கோம். அதை முழுசா பயன்படுத்திக்க எங்களை அனுமதிங்கனு சொல்லி புரியவச்சோம்.

காலேஜ்ல எங்களுக்கு ஒரே அப்ளாஸ். கூடவே, சீனியர்ஸ் ராகிங், பஸ் ஸ்டாப் டீஸிங் பத்தியெல்லாம் புகார் மனு(!)வோட வந்து நின்னு, 'என்னனு கேளுங்கக்கா...'னு ஜூனியர் பொண்ணுங்க வர ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. ம்ம்... எல்லாம் களரி மயம்!"னு சிரிச்சாங்க ரேவதி!

"சரி... பேசிட்டே இருந்தா போட்டோகிராபர் போர் ஆயிடுவாரு. ஒரு டெமோ பார்த்துடுவோமா?"னு சின்னு கேட்க, சட்டுனு சுதாரிச்சது கேமரா.

"ப்ளீஸ் வாங்கப்பா..."னு தன்கூட களரி கத்துக்கற, சானு, ரிக்கின் (யோசிச்சுப் பெயர் வச்சிருக்காங்கப்பா!) இவங்களையெல்லாம் ரேவதி கூப்பிட, சகஜமா வந்தவங்களோட சேர்ந்து 'வார்ம் அப்' முடிச்சு, களத்துல குதிக்க... ஆரம்பமாச்சு ஜாலி போலிச் களரிச் சண்டை.

வெற்றுக் கைகளோட மட்டுமில்லாம... வாள், மூங்கில் கம்பு, மான் கொம்புனு பொண்ணுங்களும் பசங்களும் நேர்த்தியான 'மூவ்'களோட நடத்திக்காட்டின அந்த டெமோ, ஒரு ஆக்ஷன் படத்தைப் பார்த்த உணர்வை ஏற்படுத்திடுச்சு.

"சிலபசுக்காக ஒரு செமஸ்டருக்கு மட்டுமே இந்தக் கலையை கத்துக்கிட்டாலும், இது எங்களுக்குத் தந்திருக்கற தன்னம்பிக்கை அதிகம். காலேஜ், ஷாப்பிங்னு எங்க போனாலும் முதல்ல எல்லாம் மனசுக்குள்ள ஒரு தயக்கமும், பயமும், பாதுகாப்பின்மையும் ஓடிட்டே இருக்கும். ஆனா இப்போ, 'நம்மால நம்மள பாதுகாத்துக்க முடியும்'ங்கற தன்னம்பிக்கையும், ஒரு இக்கட்டான சூழலை எதிர்கொள்றதுக்கான தைரியமும் வளர்ந்திருக்கு''னு சொன்ன சின்னு,

''பொழுதுபோக்கு, ஆசை, சாதனைனு வேறெந்த காரணத்துக்காக இல்லாட்டினாலும், தன்னம்பிக்கைக்காவது எல்லா பெண்களுமே ஏதாச்சும் ஒரு தற்காப்புக் கலைய கத்துக்கலாம்"னு பரிந்துரைக்க, அதை ஆமோதிச்சாங்க ரேவதி!

பேராசிரியரும், களரிப் பயிற்சியாளருமான ராஜாரவிவர்மன், பல்கலைக்கழகத்தோட நிகழ்கலைத் துறையின் டீன் ராஜீவ் ரெண்டு பேரும், "களரியும் மற்ற பாரம்பரியக் கலைகளும் கொஞ்சம் கொஞ்சமா மறைஞ்சுட்டே வர்றது கண்கூடு. அதனாலதான், நிகழ்கலை துறையில அதையெல்லாம் ஒரு பாடமாக்கினோம். பொருள் சேர்க்கறதுலயே குறியா இருக்கற இந்த உலகத்துல, எல்லா கோர்ஸ்களும் அதை நோக்கியே மாணவர்களை விரட்டிக்கிட்டிருக்கு. இதுக்கு நடுவுல இந்த பெர்ஃபார்மிங் ஆர்ட்ஸ் கோர்ஸ்ல அவங்களுக்கு கலை வாழ்க்கையை சொல்லிக் கொடுக்கறோம். அதுல மாணவர்களோட ஈடுபாட்டையும், எண்ணிக்கையையும் அதிகப்படுத்தறதுக்காக, படிப்பு செலவு, பயண செலவு, ஹாஸ்டல் செலவுனு எல்லாத்தையும் பல்கலைக்கழகமே ஏத்துக்குது. பாரம்பரியக் கலைகள் முற்றிலும் கரைஞ்சு போயிடாம இருக்கறதுக்கான அக்கறைதான் இது!" என்றனர் தெளிவான வார்த்தைகளில்!