படவேட்டம்மா !

"தலைக்கு மேல் வந்துவிட்ட துன்பத்தையும் புறம்தள்ளி, தலையாக நின்று நம்மைக் காப்பாற்றிக் கரை சேர்ப்பவள்தான்... ரேணுகாம்பாள்!''

'வேப்பிலை ஆடை உடுத்தி, அவள் சந்நிதியை வலம் வந்தால், நம் சங்கடங்கள் யாவும் பறந்தோடிப் போகும். நாம் நினைத்ததையெல்லாம் நாம் கேட்காமலே நடத்தி வைக்கும் கருணை மிகுந்த சக்தி அவளுடையது!''

- இப்படியெல்லாம் பக்தர்கள் புகழும் அன்னை ரேணுகாம்பாள் கோயில் கொண்டுஇருப்பது... திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தில் உள்ள படைவேடு எனும் கிராமத்தில்!

கோயிலுக்குள் நுழையும் முன்பாக... இந்த படைவேடு, எத்தனை புராண சிறப்பு வாய்ந்தது என்பதைத் தெரிந்துகொண்டால்... இன்னும் உள்ளார்ந்த பக்தியோடு நடைபோடலாம்.

விதர்ப்ப தேசத்து அரசனான இரைவதனின் மகள் ரேணுகா. அவளுக்கு ஏற்ற மாப்பிள்ளை யைத் தந்தை தேட, அவளோ 'என்னை எதிர்த்து நின்று போரிடும், எனக்குச் சமமான ஒரு வீரனைத்தான் மணமுடிப்பேன்' என்று சொல்லி, படையோடு கிளம்பி, இங்கிருக்கும் சந்தவாசல் என்ற இடத்தில் தங்கினாள் (அந்தப் 'படைவீடு' மருவி, இப்போது 'படைவேடு' ஆகியிருக்கிறது). அருகே தவம் செய்து கொண்டிருந்தார் ஜமதக்னி முனிவர். அவர்தான் தனக்கேற்ற கணவர் என்பதை அசரீரி மூலம் உணர்ந்த ரேணுகா, அவர் தன்னைப் போரிட்டு ஜெயிப்பதற்காக அவரைச் சீண்டினாள். அந்தச் சண்டையில் முனிவர் துரத்தியபோது... ஒரு புற்றுக்குள் நுழைந்து, தன் கழுத்துக்கு கீழே கல்லாக்கிக் கொண்டு தலையை மட்டும் காண்பித்தாள் ரேணுகா. நிறைவாக, இருவரும் மணம் புரிந்தனர்.

இருவருக்கும் நான்கு குழந்தைகள். அதில் ஒன்றுதான் தெய்வாம்சம் பொருந்திய பரசுராமர். ரேணுகா, ஒருநாள் ஆற்றில் தண்ணீர் எடுக்கப் போகும்போது வானத்தில் சென்ற ஒரு கந்தர்வனின் அழகை வியக்க, அதை ஞானதிருஷ்டியால் உணர்ந்த ஜமதக்னி, பரசுராமரை ரேணுகாவின் தலையை கொய்ய உத்தரவிட்டார். 'தந்தை சொல் மிக்க மந்திரமில்லை' என்பதை வேதவாக்காக கொண்ட பரசுராமரும் அப்படியே செய்தார். பிறகு, தந்தையிடம் வரம் பெற்று கமண்டல நீர் வாங்கி சென்று தன் தாயை உயிர்ப்பித்தார். ஆனால், அவசரத்தில், தன் தாயின் தலை அருகிலேயே துண்டாகிக் கிடந்த இன்னொரு பெண்ணின் உடலோடு அந்தத் தலையைப் பொருத்திவிட, ‘இது வினைப்பயன், இவள் இந்த உருவுடனே அருளாட்சி செய்வாள்...' என்றார் முனிவர்.

இன்றும் தலை மட்டுமே பிரதானமாக இருக்க... அந்தக் கோலத்தோடுதான் பக்தர்களை எல்லாம் காத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் அன்னை ரேணுகாதேவி. மானிட ரூபத்தில் வாழ்ந்து அதன் மூலம் தனக்கு வந்த சோதனைகளையெல்லாம் நன்கு உணர்ந்திருக்கும் காரணத்தினால்தான் மானுடர்க்கு வரும் அத்தனை துன்பங்களையும் உணர்ந்து, அதை எவ்வாறு தீர்க்க முடியுமோ அந்த வண்ணம் தீர்த்து அருள் மழை பொழிந்து கொண்டிருக்கிறாள் ரேணுகாதேவி.

அன்னையை மெய்மறந்து வணங்கிவிட்டு வெளியே வந்த கோவையைச் சேர்ந்த பிரபா ராமச்சந்திரன், "எங்க குடும்பத்துக்கு எல்லாமே இவதான். நமக்கு என்ன தேவைனு நாம சொல்லாமலே நம்ம தாய்க்கு எப்படித் தெரியுமோ, நாம கேட்காமலே நம்ம தாய் எப்படி கொடுப்பாளோ... அப்படித்தான் இவளும். நல்ல கணவர், குழந்தைகள், தொழில், வசதினு எல்லாம் எனக்கு இவ அருளினதுதான்'' என்று ரேணுகாதேவியை தன் தாயாகக் கருதி உருகினார்.

ஆதி முதல் வெறும் தலை மட்டுமே கல்லில் இருக்க, பிற்காலத்தில் அவளது உருவை சுதையில் செய்து, இந்த சுயம்புவுக்கு பின்னால் நிலை நிறுத்தியிருக்கிறார்கள் பக்தர்கள். இங்கே வரும் பக்தைகள் வேப்பிலை ஆடைகட்டி அம்மன் சந்நிதியை வலம் வருதலை முக்கிய பிரார்த்தனையாக கொள்கிறார்கள். அது ஏன் என்பதைச் சொல்கிறார் குமாரசாமி குருக்கள்.

"கணவர் ஜமதக்னி இறந்தபோது, உடன்கட்டை ஏறினாள் ரேணுகாதேவி. ஆனால், அவள் சக்தியை உலகுக்கு உணர்த்த வேண்டிய தேவர்கள், அப்போது சிதை எரிய விடாமல் பெருமழை பெய்ய வைத்து வெள்ளப் பெருக்கை ஏற்படுத்தினார்கள். அதனால் ஆடைகள் மட்டும் எரிந்த நிலையில் வெள்ளத்தில் அடித்துச் செல்லப்பட்ட ரேணுகாதேவி, கரை மீண்டபோது வேப்பிலையை ஆடையாக உடுத்திக் கொண்டாள். அவளுக்கு அப்போது கொடுக்கப்பட்ட உணவு, துள்ளுமாவு. அதன் நினைவாகத்தான் இன்றும் அவள் அருள் வேண்டும் பக்தர்கள் வேப்பிலை ஆடை அணிந்து, துள்ளுமாவு படைத்து அவளை வணங்குகிறார்கள்.

வேண்டுதல் நிறைவேறியவர்கள், பத்து ரூபாய் கட்டணம் செலுத்தி, கோயிலில் தரப்படும் பரசுராமர், ரேணுகாதேவி விக்கிரகங்களை தலையில் வைத்துக் கொண்டு பிராகாரத்தில் மூன்று முறை வலம் வருகிறார்கள். உடல் நோவுகள் தீர்க்க, உறுப்பு மாதிரிகளை வாங்கி வைத்தும் பிரார்த்திக்கிறார்கள்'' என்றார் குருக்கள்.

இங்கே இன்னொரு முக்கிய பிரசாதம், திருநீறு. ஜமதக்னி முனிவர் கடும் தவம் செய்த இடத்தில் ஆண்டுதோறும் ஆனி திருமஞ்சன நாளில் சிறப்புப் பூஜைகள் செய்து அங்குள்ள மண்ணை எடுத்து வந்து வெயிலில் காயவைத்தால், அது திருநீறாகி விடுகிறது. அதுதான் அந்த பிரசாதம். மனக்கவலையை நீக்கும், துன்பத்தை போக்கும், கேட்டதெல்லாம் கிடைக்கச் செய்யும் ஆற்றல் அதற்கு இருப்பதை சொல்கின்றன... அங்கு நாள்தோறும் வந்து வணங்கும் ஆயிரக்கணக்கான பக்தர்களின் அனுபவக் கதைகள்.

அப்படி ஓர் ஆனந்த அனுபவத்தை பெற்று அம்மன் சந்நிதியிலிருந்து வந்தார்கள் மீராவும் அவருடைய குடும்பத்தாரும்.

"வேலூர்ல இருந்து வர்றோம். எங்களுக்கு நல்லது, கெட்டது எதுவா இருந்தாலும் படவேட்டம்மாதான் துணை நிப்பா, தீர்த்து வைப்பா. இப்பக்கூட எங்க கொழுந்தனாருக்கு ஒரு பெரிய பிரச்னை. ‘நீதாண்டி தாயே சரி செய்யணும்'னு வேண்டிக்கிட்ட மூணு நாள்லயே தீர்த்து வெச்சுட்டா. அதுக்காகத்தான் அவரையும் அழைச்சுகிட்டு குடும்பத்தோட கோயிலுக்கு வந்திருக்கோம்'' என்றார் புன்னகையுடன்.

இப்படிப்பட்ட பக்தைகளின் நம்பிக்கைக்கு சாட்சியாக... வெள்ளிதோறும் நிரம்பி வழிகிறது... சக்தி பீடங்களில் தலையாயதாக கருதப்படும் இந்த படைவேட்டம்மனின் ஆலயம்!

- சக்தி வருவாள்...