‘வித்யா’ என்றால் அறிவு என்று அர்த்தம். இது பொது அறிவு. ஆனால், வேதங்கள் சொல்வது பேரறிவு. வித்யாஸ்தானத்தில் முதலாவதாக இருப்பது வேதம். வேதத்தின் கருத்துகளை எந்த ஒரு சந்தேகமும் இல்லாமல் விளக்குவதற்காக ஆறு அங்கங்கள் ஏற்பட்டன. அவற்றுக்கு ‘வேதாங்கம்’ என்று பெயர். சிக்ஷா, வியாகரணம், சந்தஸ், ஜோதிஷம், நிருக்தம், கல்பம் என்பவையே அவை. வேதத்தை நான்காகப் பகுத்திருக்கிறார்கள். ரிக், யஜுர், சாம, அதர்வ என்று நான்கு வேதங்கள் உள்ளன. நான்கு வேதங்களும் ஆறு அங்கங்களும் சேர்ந்து மொத்தம் பத்து ஆயிற்று.

இவை தவிர்த்து `மீமாம்ஸம்' என்று ஒரு சாஸ்திரம் இருக்கிறது. அது ஒரு வித்யா. அது என்ன செய்யும் தெரியுமோ? வேதத்தில் இருக்கிற கருத்தை உரிய ஆதாரங்களுடன் சொல்லி, அதனுடைய கருத்து இதுதான் என்று நிர்ணயித்துச் சொல்வதுதான் மீமாம்ஸம்.

வேதத்தின் அங்கமான `வியாகரணம்' என்பது சொல்லுக்கு இலக்கணம் சொல்வது. `சந்தஸ்' என்பது வேத மந்திரங்கள் அல்லது ஒரு செய்யுளின் ஒலி வடிவம் சீராக இப்படித்தான் இருக்கவேண்டும் என்பதை விளக்குவது. `நிருக்தம்' என்பது ஒரு தனிச் சொல்லுக்கு விசேஷமான அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்துவது. `ஜோதிஷம்' என்பது அஸ்ட்ரானமி பற்றிய தகவல்களைத் தருவது. `கல்பம்' என்பது இவற்றையெல்லாம் எப்படிச் செயல்படுத்துவது... அதாவது பிராக்டிகல் என்பதை விளக்குவதாகும்.

வேதங்கள் நான்கு, அதன் அங்கங்கள் ஆறு, மீமாம்ஸா என இந்தப் பதினொன்று வித்யாக்கள் தவிர்த்து, `நியாயம்' என்று ஒரு வித்யா இருக்கிறது. இதுதான் சரி, இதுதான் நியாயம் என்பதைத் தெளிவு படுத்துவது. புராணம் - பதினெட்டு புராணங்கள், பதினெட்டு உப புராணங்கள், பதினெட்டு உபோஉப புராணங்கள் என்று மூன்று பதினெட்டு புராணங்கள் உள்ளன.

தர்மசாஸ்திரம் என்று ஒரு வித்யா இருக்கிறது. அது, வாழ்க்கையின் நடைமுறைகள் - எப்படி வாழவேண்டும் என்பதைத் தெரிவிப்பது. மனிதர்கள் மட்டுமல்ல, இந்தப் பிரபஞ்சத்திலுள்ள அனைத்து ஜீவராசிகளும் எப்படி வாழவேண்டும் என்று சொல்வதே தர்மசாஸ்திரம். மனிதர்களைத் தவிர மற்ற ஜீவராசிகள் எப்படி வாழ வேண்டும் என்று தர்மசாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ளதோ, அப்படி அவை வாழ்வதற்கான சாதனங்களை அழிக்காமல் காப்பாற்றவேண்டியது மனிதர்களின் கடமை. `தர்ம' என்ற சப்தத்துக்கு `அறத்தோடு ஒட்டின வாழ்க்கை' என்று பொருள். இப்படிப் பதினான்கு வித்யாஸ்தானங்கள்.

ஆயுர்வேதம், ஒரு வித்யாஸ்தானம். நம்முடைய சரீரத்தை நன்றாகப் பார்த்துக் கொள்ள நமக்கு அறிவுரை வேண்டுமே. இதைச் சொல்வதுதான் ஆயுர்வேதம். ‘தனுர்வேதம்’ என்று ஒன்று இருக்கிறது. எதிரிகளுடன் போரிட்டு, தன்னுடைய தன்மானத்தைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளவேண்டுமே, அதற்குத்தான் தனுர்வேதம் இருக்கிறது.

காந்தர்வம் - பாட்டு. எல்லோரும் சந்தோஷ மாக ரசித்துக்கொண்டு இருக்கவேண்டும் என்பதற்காக காந்தர்வம் உள்ளது. அர்த்த சாஸ்திரம் - பொருளாதாரம், அரசியல் சட்ட திட்டங்களை எடுத்துச்சொல்வது என்று பதினெட்டு வித்யா ஸ்தானங்கள் உள்ளன.இந்தப் பதினெட்டு வித்யாஸ்தானங்களில் எல்லாவிதமான அறிவும் அடக்கம். இதில் இல்லாத ஒன்று இன்றைக்கு இருக்கிற மனிதனின் புத்தியில் தோன்றவே தோன்றாது. இந்தப் பதினெட்டு வித்யாஸ்தானங்களில் இருப்பதை நாம் தெரிந்துகொண்டால், அனைத்தையும் நாம் தெரிந்துகொண்டவர்களாகிவிடுவோம்.

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால், வேதம் எப்போது வந்தது என்று யாருக்கும் தெரியாது. அதனுடைய எல்லையும் யாருக்கும் தெரியாது. பிற்காலத்தில் ஆங்கிலேயன் நம் தேசத்தைக் கைப்பற்ற ஆட்சி செய்த காலத்தில், பொழுது போகாத வேளைகளில் நம்முடைய வேதங்களைப் பற்றியெல்லாம் ஆராய்ந்து, சிந்தித்து அனலைஸ் பண்ணிப் பார்த்தான்.

அவனுடைய மூளையில் ஆதி அந்தத்தில் நம்பிக்கை இல்லை. எனவே, அவனாகவே கற்பனை செய்துகொண்டு, ஒரு ஐயாயிரம் வருஷங் களுக்கு முன்புதான் வேதங்கள் தோன்றின என்று சொல்லி, அவனாக எழுதி வைத்துவிட்டுப் போனான். அவன் எழுதி வைத்ததில் நிறைய தவறுகள் இருக்கின்றன. அவன் செய்த எத்தனையோ தவறுகளில் இதுவும் ஒரு தவறு. ஆனால், அப்போது அவனுடைய ராஜ்ஜியம் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்ததால், அவன் சொன்னதை எல்லாம் நாம் ஏற்றுக்கொண்டோம்.

இது மட்டுமல்ல, அவன் இன்னொன்றும் சொல்லியிருக்கிறானாம். ஆரியன் என்று ஒருவன் வந்தானாம், திராவிடன் என்று ஒருத்தன் இருந்தானாம்... இப்படியும் சொல்லியிருக்கிறான். இதையெல்லாம் பார்க்கும்போது அவன் சொன்னது எதுவுமே நம் கலாசாரத்துக்குச் சரிப்பட்டு வராது.அவன் அவனுக்குத் தோன்றிதைச் சொல்லி

விட்டுப் போய்விட்டான். இந்த வித்யா ஸ்தானங்களில் இருக்கக்கூடிய கருத்துகள் எதுவும் அவன் அறிவுக்கு எட்டவில்லை. அவனுக்குத் தெரிந்த முறையில், அவனுடைய அறிவுக்கு எட்டியவரை அவனாகவே வியாக்கியானம் செய்துவிட்டுப் போயிருக்கிறான்.

நான் ஒன்று சொல்கிறேன். ஆரியன் என்றோ திராவிடன் என்றோ யாரும் இல்லை. ஆரியன் என்று சொன்னால், உயர்ந்தவன் - நற்பண்பு களை உடைய பண்பாளன் என்ற அர்த்தத் தில் வருமே தவிர, அது ஓர் இனம் இல்லை. திராவிடம் என்பது இனம் இல்லை. ‘திராவிட உத்கல வங்கா’ என்று சொல்வது தேசத்தின் பகுதி களைத்தான் குறிக்கிறதே தவிர, ஓர் இனத்தைக் குறிப்பிடவில்லை. இருக்கும் அத்தனை பேரும் பாரததேசத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். திராவிடம், உத்கலம், விந்தியம், கங்கை என்று சொல்வதெல்லாம் தேசத்தையே குறிப்பிடும்; இனத்தைக் குறிக்காது.

‘பாரத’ என்று வேதம் சொல்லித்தான், நம் தேசத்துக்கு இந்தப்பெயர் ஏற்பட்டதாக லோகத் துக்குத் தெரியவந்தது. வேதம் அக்னியிடம் சொல் கிறது: ‘நீதான் பாரதன்’ என்று. ஏன் எப்படி?!

- தொடரும்...